-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 3 895
W pałacu mieszka para
bywają królem i królową.
Na ścianach są ozdobne linie.
Wyrysowane są rośliny
- często czterolistne koniczyny.
Nie braknie morskich muszli…
Zamek ma trzy baszty
i dwanaście okrągłych okien…
Gdy przybywa słoneczny rycerz,
podnoszą zwodzone mosty.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 57 odpowiedzi
- 1 010 wyświetleń
-
- 45 odpowiedzi
- 629 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 267 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 351 wyświetleń
-
- 22 odpowiedzi
- 301 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Mitylene · Opublikowano
@Florian Konrad ciekawie naszkicowałeś wierszem motyw wieczoru, jakby objęty był marazmem. Jakby zastygł w " swojej zadumie". A tu myśli nie odstępują na krok, " drapią w głowę" i zaczyna się rozkładanie zdarzeń dnia na czynniki pierwsze.Ta zaakcentowana " małość" jest ukazana w przeciwieństwie do wagi problemów, które nie dają zasnąć. Niebanalna metafora " tkanka plotek" dosadnie podkreśla, jak jakiś mały fragment z życia może mieć potem znaczenie na przyszłość... Niebywale interesujący monolog pod lirycznego. Pozdrawiam. -
Przez mariusz ziółkowski · Opublikowano
@Rafael Marius ... a może zbyt wiele oczekujemy ..? Pozdrawiam. -
Przez Mitylene · Opublikowano
Białe żagle dryfują letargicznym snem ukojone kołysanką szeptaną przez szafirowe morze Za horyzontem błękit rozproszonych myśli obejmuje czule chwilę muskaną promieniami eterycznej nieskończoności. Autor fotografii: Mirela LewandowskaZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Gosława · Opublikowano
pokazywałeś mi dziś dom który oddycha szczelinami wyszczerbionych sęków piękny oparty na kamiennych fundamentach pachnący żywicznym ulepkiem w oddali szumiał las niezmiennie brzozowym listowiem zachęcając zielonością by wejść głębiej w poszycie jeżynowych kolców pokazałeś mi dziś Annę zagubioną w bezradnej niemocy która jak oćma na trwałe zakryła kawałek świata wodząc po omacku palcami po brodzie tam gdzie zaczyna się ciemność budzą się żądze mówisz zamykam oczy jest mnie coraz trudniej wypędzić z głowy zespolona z nią jak mgła wpełzam w zakamarki wspomnień -
Przez Natuskaa · Opublikowano
Zadziwiająco się czyta ten tekst tzn podąża za nim myślami... gratuluję. Pozdrawiam :)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się