Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ależ nic nie szkodzi..
Cieszę się, że jeszcze ktoś zagląda.

Z tym ostatnim wersem to była męczarnia. Każdy ma inne zdanie. ale ostatecznie podoba mi się jednak "ściana" na końcu". Nie jeden (jedna) chciała by tak na ścianie :)
Opublikowano

Hmmm ...
Czytam Cię Dorciu na jednym oddechu. Bardzo ładnie zaczynasz.
Czytając kilka razy dokańczałem parę zdań, nawet nie patrząc na wiersz. W kilku trafiłem w 10, ale w kilku wyszło mi co innego:

Lubię, gdy mnie kochasz do góry nogami,
tak tyłem na przód i trochę na opak.
I niech się wtedy schowają wszystkie
kamasutry i sztuki kochania.

A tam na drzewach lizaki z winogron
i ciasnym się miąższem cisną na usta.
Zębami je chwytasz i pęcznieją mlekiem,
a ja rosnę od smaku pod Twoim policzkiem.

Lubię gdy wargi tak miękko Ci cierpną
i zimne językiem nabierasz oddechy,
aż...

się rozsypię na wilgotnej ścianie.

Co do zmian... Wydaje mi się, że moje zdanie jest tutaj zbędne ;) Mogę jedynie sobie ponarzkać na zakończenie, które jest takie bardziej na "odczep się".
Być może dlatego, że nie rozumiem tej metafory: "się rozsypię na wilgotnej ścianie.", ale wydaje mi się, że nie pasuje do reszty. Tutaj podwyższasz poprzeczkę, a mnie się wydaje, że powinno być podobnie "prostymi słowami" napisane, jak reszta.

Ale nagmatwałem :)

Pozdrawiam serdecznie

  • 2 miesiące temu...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Oj przydałby się taki czasem :)


Co w tym fragmencie jest wulgarnego?

to, ze kocha do góry nogami?

Wręcz odwrotnie. To bardzo zmysłowe. Każdy tu widzi to co chce. A to świadczy o dwóch rzeczach:
Skoro Pan widzi wulgarność to widocznie chce Pan ją widzieć. Głodnemu chleb na myśli :)
A po drugie to świadczy o tym, że mój wiersz jest zmysłowy, niedosłowny i wszystko zostaje na miejscu , inaczej niż Pan napisał.



Nie widzę większego związku z Leśmianem, ale to niewykluczone, bo go uwielbiam



Owoce można tak samo lizać jak i rozgryzać. I może to być bardzo erotyczne. Nigdy Pan nie próbował?
A wtedy stanie się winogrono narzędziem pieszczoty :)



Heheh. To Pan to powiedział nie ja i To Pan jest tu bardziej dosłowny. A do mnie ma Pan pretensje.
Niech mnie Pan nie oskarża, niczego nikomu nie wpycham :))).
Ten wers znaczy tylko tyle, ze winogrona aż same się proszą by je polizać jak lizaka, dotknąć, rozgryźć. Osoba do której mówi peel sama to z chęcią robi i widzi od razu jak pęcznieją, co widać w kolejnym wersie.



Takie ma Pan odczucia i nie będę Panu na siłe narzucać interpretacji ( czytać: na siłę wpychac sutka :))))) ).
Ale z jednym się nie zgodzę. Wiersz napewno nie jest wulgarny i napewno nie jest naiwny.


Może warto byłoby spojrzeć na niego z innej strony. Czytał Pan kometarze innych?

Zapraszam też do wiersza "a" czyli "zabawa kiścią winogron", jest pewnym nawiązaniem, bo to miała być trylogia, ale trzeciego wiersza jeszcze nie ma.Może Pan jednak zmieni zdanie :)?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Początek wiersza dość wulgarny (Pani nie wie, co potrafią Azjaci :))
przechodzący następnie w coś à la Leśmian:

A tam na drzewach lizaki z winogron
ciasnym się miąższem cisną na usta

Naiwne porównanie. Lizak się liże a winogrono rozgryza.
Proszę zobaczyć jak krew ładnie miesza się z słodkim sokiem,
a jednocześnie wszystko zostaje na swoim miejscu (owoce sa owocami,
usta ustami)

"Zapodziani po głowy, przez długie godziny
zrywaliśmy przybyłe tej nocy maliny.
Palce miałaś na oślep skrwawione ich sokiem."

To czytelnik ma łączyć sobie w głowie obrazy które podsuwa mu Poeta:


"Duszno było od malin, któreś, szepcząc, rwała,
A szept nasz tylko wówczas nacichał w ich woni,
Gdym wargami wygarniał z podanej mi dłoni
Owoce, przepojone wonią twego ciała.

I stały się maliny narzędziem pieszczoty"

Tymczasem Pani na siłę wpycha mu sutka :)

ciasnym się miąższem cisną na usta.
Zębami je chwytasz i pęcznieją mlekiem

Mlekiem? To lepiej od razu, nawiązując do wulgarnie żartobliwego
początku napisać, że siarą :)

Wiersz nie podoba mi się bo nie może się podobać - zostaję przy poetyce
i sposobie obrazowania Leśmiana.


Pozdrawiam.

pan jest debilem. prosze nie bulwersować autorki
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Początek wiersza dość wulgarny (Pani nie wie, co potrafią Azjaci :))
przechodzący następnie w coś à la Leśmian:

A tam na drzewach lizaki z winogron
ciasnym się miąższem cisną na usta

Naiwne porównanie. Lizak się liże a winogrono rozgryza.
Proszę zobaczyć jak krew ładnie miesza się z słodkim sokiem,
a jednocześnie wszystko zostaje na swoim miejscu (owoce sa owocami,
usta ustami)

"Zapodziani po głowy, przez długie godziny
zrywaliśmy przybyłe tej nocy maliny.
Palce miałaś na oślep skrwawione ich sokiem."

To czytelnik ma łączyć sobie w głowie obrazy które podsuwa mu Poeta:


"Duszno było od malin, któreś, szepcząc, rwała,
A szept nasz tylko wówczas nacichał w ich woni,
Gdym wargami wygarniał z podanej mi dłoni
Owoce, przepojone wonią twego ciała.

I stały się maliny narzędziem pieszczoty"

Tymczasem Pani na siłę wpycha mu sutka :)

ciasnym się miąższem cisną na usta.
Zębami je chwytasz i pęcznieją mlekiem

Mlekiem? To lepiej od razu, nawiązując do wulgarnie żartobliwego
początku napisać, że siarą :)

Wiersz nie podoba mi się bo nie może się podobać - zostaję przy poetyce
i sposobie obrazowania Leśmiana.


Pozdrawiam.

Proszę Pana. Powiem tak: jeśli ktoś w dalszym ciagu widzi poezję w miejscu, w którym zostawił ją Leśmian, zachowuje się podobnie, jak ktoś, kto uważa, że ewolucja języka polskiego powinna się zakończyć na Janie Chryzostomie Pasku.
Te rzeczy, które Pana bulwersują, są po prostu znakiem czasu. Zmienia się język, sposoby interpretacji, itp. Autorka tekstu posunęła się do zastosowania języka, który do tej pory (vide Pana post) był uznawany za tabu. Tymczasem okazuje się po raz któryś z kolei, że poezja jest tworem czasów, w których jest pisana. Tak więc środki zastosowane przez Autorkę są być może odważne, ale czy nie o to chodzi w sztuce?... Nie można ciągle powielać utartych schematów. Uważam, że Dorma poszła w dobrym kierunku - pisze swoim językiem, oryginalnie, a to jest jedna z podstawowych cech sztuki: przełamywanie barier i tworzenie nowych jakości.
Pańskie uwagi są nieco nie na miejscu: to tak, jakby krytykował Pan impresjonistów za malowanie plamką, nie kreską, czy Caravaggia za nowatorskie podejście do światłocienia. Wulgaryzm jest jedynie Pańską interpretacją i naprawdę nie ma go w tym wierszu. Przypominam, że "Dzieje grzechu" zostały uznane przez współczesnych Żeromskiemu za pornografię...
Pozdrawiam, j.
Opublikowano

A ja nadal nie widzę niczego sprośnego i wulgarnego w tym wierszu.

To co dopiero jakbym klnęła i urzywała wyrazów typu " kurwa, przeleć mnie, zerżnij mnie" - tak jak ostatnio niektórzy. Czy to Pana nie bulwersuje? A przecież teraz jest pełno takich wierszy.
Bulwersuje Pana skojarzenie z piersią czy sutkiem ( nawet niepowiedziane dosłownie)? Chyba Pan w życiu żadnego świerszczyka na oczy nie widział.
Moze troche selera, albo pestek z dyni.. Na polepszenie libido?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja powiedziałam, że nie widze wulgarności.



I to jest właśnie ten wątek humorystyczny w tym erotyku. Inni widzą to inaczej. Od razu działa wyobraźnia :)

To Pan jeszcze nie zna mozliwości peelki :)




A tu ma Pan trochę racji. Pomyslę o tym

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    • Pani Dyrektor ogłosiła, że na Wigilię zostaną zaproszeni najlepsi maturzyści z ostatnich dwudziestu lat. Jak się okazało było to zaledwie kilka osób. Inicjatorem okazał się tajemniczy sponsor, który opłacił catering szkolnej Wigilii i DJ"a pod tym jednym warunkiem...

      Frekwencja dopisała, catering i DJ również stawili się punktualnie.

      Na początku był opłatek, życzenia, kolędy a później, no a później, to trzeba doczytać.

       

      Na scenę wyszła pani Krysia, woźna, która za zgodą pani dyrektor miała zaśpiewać Cichą noc. Pojawiła się umalowana, elegancka w swojej szkolnej podomce i zaczęła śpiewać, ale nie dokończyła, bo ujrzała ślady błotka na parkiecie. Oj, się zdenerwowała babeczka, jakby w nią piorun strzelił. Trwała ondulacja w mig się wyprostowała i dziwnie iskrzyła, jak sztuczne ognie. Przefikołkowała ze sceny, czym wywołała konsternację zgromadzonych, bo miała około siedemdziesiątki i ruszyła w stronę winowajcy. Po drodze chwyciła kij od mopa z zamiarem użycia wobec flejtucha, który nie wytarł porządnie obuwia przed wejściem. Nieświadomy chłopak zajęty gęstym wywodem w stronę blondynki otrzymał pierwszy cios w plecy, drugi w łydki i trzeci w pupę. Odwrócił się zaskoczony i już miał zdemolować oprawcę ciosem, gdy na własne oczy zobaczył panią Krysię, woźną, złowrogo sapiącą i charczącą w jego stronę i zwyczajnie dał nogę.

       

      – Gdzieeee w tych buuutaaach pooo szkooole?! Chuuliganieee! – Ryknęła Pani Krysia i jak wściekła niedźwiedzica rzuciła się w pogoń za chuliganem.

       

      Zgromadzeni wzruszyli ramionami i wrócili do zabawy. DJ, chcąc bardziej ożywić atmosferę, puścił remiks „Last Christmas”, od którego szyby w oknach zaczęły niebezpiecznie drżeć.

       

      Wtedy to się stało.

       

      Wszystkich ogarnęło dzikie szaleństwo. No, może nie wszystkich, bo tylko tych, którzy zjedli pierniczki.

      Zaczęli miotać się po podłodze, jakby byli opętani. Chłopcy rozrywali koszule, dziewczęta łapały się za brzuszki, które błyskawicznie wzdęły się do nienaturalnych rozmiarów. Chłopięce klatki piersiowe rozrywały się z kapiszonowym wystrzałem i wyskakiwały z nich małe Gingy. Brzuszki dziewcząt urosły do jeszcze większych rozmiarów i nagle eksplodowały z hukiem, a z ich wnętrza wysypał się brokat, który przykrył wszystko grubą warstwą.

      Muzyka zacięła się na jednym dźwięku, tworząc demoniczny klimat.

       

      Za to w drzwiach pojawił się niezgrabny kontur, który był jeszcze bardziej demoniczny.

      Sala wstrzymała oddech, a Obcy przeskoczył na środek parkietu szczerząc zęby, na którym widoczny był aparat nazębny.

       

      – Czekałem tyle lat, żeby zemścić się na was wszystkich!

       

      – Al, czy to ty? – zapytał kobiecy głos.

       

      – Tak, to ja, Al, chemik z NASA. Wkrótce na Ziemi pojawią się latające spodki z Obcymi, którzy wszystkich zabiją.

       

      – Chłopie, ale o co ci chodzi?

      – zapytał dziecięcym głosem ktoś z głębi sali.

       

      – Wiele lat temu na szkolną Wigilię upiekłem pyszne pierniczki. Zostały zjedzone do ostatniego okruszka, ale nikt mi nie podziękował, nikt mnie nie przytulił, nikt nie pogłaskał po główce, nikt mnie nie pobujał na nodze. Było mi przykro. Było mi smutno. Miałem depresję!

      Nienawidzę was wszystkich!

       

      Tymczasem na salę wpadła pani Krysia, woźna, kiedy zobaczyła bałagan, dostała oczopląsu, trzęsionki, wyprostowana trwała ondulacja stała dęba i zaryczała na całą szkołę:

       

      – Co tu się odbrokatawia!

       

      – Ty, stary patrz, pani Krysi chyba styki się przepaliły. – Grupka chłopców żartowała w kącie.

       

      Pani Krysia odwróciła się w ich stronę i poczęstowała ich promieniem lasera. To samo zrobiła z chłopcami-matkami małych Gingy i dzięwczętami, które wybuchły brokatowym szaleństwem.

      – Moja szkoła, moje zasady! – krzyknęła pani Krysia, woźna.

       

      Na szczęście nie wszyscy lubią pierniczki.

       

      Maturzyści, zamiast uciekać, wyciągnęli telefony. To nie była zwykła Wigilia – to była `Tykociński masakra`. DJ, zmienił ścieżkę dźwiękową na „Gwiezdne Wojny”.

       

      Grono pedagogiczne siedziało na końcu sali, z daleka od głośników DJ'a, sceny, całego zamieszania i z tej odległości czuwali nad porządkiem. Nad porządkiem swojego stolika.

       

      Później Pani dyrektor tłumaczyła dziennikarzom, że Wigilia przebiegła bez zakłóceń, a oni robią niepotrzebny szum medialny.

       

      Nie wiadomo, co stało się z chemikiem z NASA, ale prawdą było, że pojawiły się spodki, ale nie z UFO, tylko na kiermaszu świątecznym, które każdy mógł dowolnie pomalować i ozdobić.

       

      Pani Krysia, woźna, okazała się radzieckim prototypem humanoidów - konserwatorów powierzchni płaskich.

       

      To była prawdziwa Tykocińska masakra, która zaczęła się niewinnie, bo od...

       

      Wesołych Świąt!

       

       

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...