latarnik

[kyo]

żegnaj

spotkamy się
wśród zapomnianych wierszy
przypłyniesz

pozwalam ci dojrzewać słucham
znów zapominasz o wiśniach
kandyzowanych jabłkach moich
słowach wtedy chciałam

pozwól mi znaleźć
odkrywam nowe lądy w innych

przypłyniesz w sierpniu
zbieram głóg i listy
układam w bukiet

zwyczajnie podam dłoń odpłynę
na antypodach bezchmurnych wysp
może kiedyś

zobaczę dryfujący żagiel



dla O.

[M._Krzywak]

Właśnie wychodzę, ale przynajmniej przemyśle sobie na spokojnie ten utwór. Zatem spotkamy się, ale wiersz nie zostanie zapomniany.
A jedna uwaga na teraz - to "zwyczajnie podam dłoń" - jakoś tak właśnie, hm, zwyczajnie...

Pozdrawiam.

[le_mal]

Zbyt wiele patosu.
pozdrawiam.

[Olesia Apropos]

dziękuję Jasiu, obiecałeś i wykonałeś:)
jeszcze nigdy nie miałam "swojego" wiersza:)
wiesz, że mi bardzo bardzo

cmokam w czółko i dziękuję /O.

[zak stanisława]

przypłyniesz w sierpniu
zbieram głóg i listy ---(-głóg,jako ciernie)
układam w bukiet

cóż ona ci zrobiła, że głogiem będziesz ją częstował w sierpniu, oddając nawet jej listy
pozdrawiam ciepło

[kyo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie ona:P to jest wiersz pisany z punktu widzenia kobiety, taki
maly eksperyment, prosze sie wczytac:)
glog jest stosowany na serce, jako lek;)

Pozdrawiam

[M._Krzywak]

Napisze tak - miałbym kilka naprawde drobnych uwag ale skoro jest adresat znany, zatem nie będe babrał paluchami. Dla mnie jest ważne, że brakuje typowych, konwencjonalnych zwrotów, chociaż Le malka zwróciła uwagę na patos, to mam wrażenie, że sprawia tak pierwszy wers - to żegnaj już na początku brzmi dramatycznie, ale potem ja czuje bardziej taka tęsknote, a nawet wnikając bardziej w tekst lekkie zmieszanie, bo czy te "nowe lądy" nie przekładają sie na nowe doznania ? Bo oczywiście całośc traktuje jako jedną wielką metafore.
Ja zostaje przy swoim uznaniu - czyli tak.
Pozdrawiam po raz drugi.

[kyo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ja sie nie obraze jak pobabrzesz;) cos bym zmienil, prosze o uwagi! patosu nie ma,
a ze zaczalem wiersz od 'zegnaj' to celowo, choc moze nie powinno sie tak robic,
postanowilem dac mocny akent, ale jestem elastyczny. "nowe lady" sa zaiste metafora -
tu po prostu tym "innym", kobieta nie znalazla w "tym" pierwszym tego co pragnela, szukala
w innych... ale to jest poukrywane, zapisane bardzo niewyraznie w kilku slowach. chcialem napisac wiersz jak kobieta o nieudanej milosc, nadziei, poszukiwaniach, mozliwe ze mi sie nie udalo, ale chyba nie jest az tak zle. moze ten patos jakos zminimalizujemy?!;)

Pozdrawiam serdecznie
i dziekuje

:)

[pathe]

dla mnie jest taki, umm po prostu go nie zapamietam.powiedzialabym przeciętny, któryś tak.
pozdr serd

[a._mrozinski]

Wersyfikacja utrudniała mi czytanie, np ten fragment:

"zapominasz o wiśniach
kandyzowanych jabłkach moich
słowach wtedy chciałam"

Mimo to spodobał mi się spokój wiersza.. gdyby inaczej to połamać, byłoby jeszcze lepiej.

a.

[Bartosz Wojciechowski]

Kyo, pamietam ten tekst z W. To naprawdę dobry kawałek poezji, był i jest,
mimo pewnych zmian. Pamiętam, że się męczyliśmy wszyscy z końcówką;
śmiem twierdzić, że ta wersja jest bardzo udana - prosta, sugestywna, nawet
jakby impresjonistyczna:) Pzdr!

[Espena_Sway]

bardzo obrazowo, przyznaję, że ujął mnie czymś.
klimatem, nie potrafię uzasadnić, +

choć z wersyfikacją, bym trochę pokombinowała

serdeczności Espena Sway :)

[kyo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziekuje za przeczytanie:)

Pozdrowki

:)

[kyo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to taka prostota, taki experyment
z forma, wersyfikacja na maxa
wyprobowana i juz nie zmienie nic;)

Pozdrawiam

:)

[kyo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bartoszu dziekuje serdecznie za pamiec
i za pomoc z W :)
tak, staram sie malowac ale jeszcze
duzo przed Nami ;)

Pozdrawiam
i dziekuje

:)

[kyo]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

oj, kazdy chcialby cos;) z warsztatu wyszedl
i juz po ptokach ;)
dziekuje serdecznie Espenko
ze ujal :D

Pozdrowki

:)