Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

oj, ta dziewczęca krótkowzroczność... zablokujesz Noego i co potem - zanudzisz sie na forum na śmierć (albo przynajmniej ja sie zanudzę). Ten człowiek to największy debil, jakiego znam i jest dla mnie po prostu kopalnią inspiracji! Np. moje opowiadanie "Śmierć poety" powstało pod wpływem obserwacji zachowań Noego (polecam swoją drogą, bo tekst mi sie udał jak rzadko).

Nie blokować Noego!

PS: jak znam życie, to Noe zostanie zamknięty do czasu wydania wyroku; nim jednak wyrok zapadnie, a potrwa to jakieś pięć lat, Noe umrze śmiercią nagłą a niewyjaśnioną. Nagle powstanie wielki ogólnoświatowy ruch jego fanów, którzy będą domagali się wydania jego zwłok i pochowania ich w Moskwie, jednak Prezes Układu Słonecznego zezwoli tylko na pochowanie go w rodzinnym Gdańsku. Tak będzie.

Opublikowano

Hehehe... już to widzę. Wałkowanie setny raz tematu moderatora. Można tak pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać i pisać...

Opublikowano

Noe ma dobre wiersze- nie wszystkie, bo nie wszystkie, ale jednak. Szkoda, że nie potrafi powstrzymac sie od tego wklejania. ja wczoraj juz nie wytrzymałem, ale myśle, że zniżanie sie do poziomu zasady "oko za oko" świadczy raczej o mojej głupocie.
Ale czy banowac ? Po prostu niech przestanie wklejac tych głupot u innych, tylko jak go przekonac ?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin Dzięki za miłe słowa. Rzeczywiście, za wiersz o miłości albo o wiośnie aż strach się zabierać,bo wydaje się, że wszystko już zostało napisane, ale jak się pomyśli i wpadnie do głowy oryginalna metafora, to można jeszcze coś wykrzesać z tej tematyki. @Roma Dziękuję Romo. Te emocje i wzruszenia w poezji są najważniejsze. Miłego dnia.
    • @Naram-sin Poezja jest wszędzie. W każdym oddechu, w każdym uśmiechu. 
    • @Mati Dudek @Naram-sin Czytałam wiersz i komentarz — szczerze mówiąc, to właśnie ta odpowiedź zrobiła na mnie największe wrażenie. Jest w niej coś bardzo szczerego, przemyślanego, a język, którym została napisana, naprawdę ma siłę — i styl. Myślę, że masz duży potencjał literacki, ale może to właśnie proza, a nie poezja, byłaby dla Ciebie przestrzenią, w której Twoje przemyślenia i emocje mogłyby wybrzmieć jeszcze pełniej. Twoja odpowiedź czyta się jak fragment eseju lub refleksyjnej prozy — gładko, głęboko i z charakterem. Piszę to z życzliwością — bo widzę, że masz coś do powiedzenia. Może czas spróbować to powiedzieć w formie, która lepiej Ci służy? Pozdrawiam :)
    • @Natuskaa    "Goździk" charakteryzuje się "(...) uchwytną jakością (...)": to Wspaniałe Opowiadanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , przeczytałem je z wielką przyjemnością . Dotknęłaś i dosięgnęłaś sedna Pisania. Brawo - i gratuluję . Co prawda, zawiera adociągnięcia - ale tylko stylistycznej natury. Zaproponuję, abyś odnalazła je sama, a odnalazłszy - poprawiła.    Gratuluję ponownie .     Serdeczne pozdrowienia. 
    • Odrodzenie brzasku   Wędrowcze, zabłądziłeś? Bliżej, popatrz proszę; Rozglądasz się nerwowo: Cóż to jest za echo? Nie przejmuj się, zaufaj. Chodź, pokażę drogę. Spokojnie, już niedługo dowiesz się wszystkiego.   Na razie… Tak się cieszę, że cię odnalazłam! Codziennie, miesiącami, tutaj przychodziłam, W nadziei, że istnieje mała choćby szansa… Nareszcie, mój kochany! Bardzo się stęskniłam.   Odszedłeś tak po prostu, ot, bez pożegnania; Dlaczego? Chciałam rychło zmienić się w marzenie, Najgłębsze, jak najszczersze. Popatrz! Oto rana, Przez którą jestem martwym dzisiaj już kamieniem.   A przecież wciąż tak wiele łączy nas ze sobą, I chociaż zapomniałeś, chociaż nie pamiętasz... Nieważne. Zaraz przy mnie zbudzisz się na nowo, Gdyż przyszłość od przeszłości zawsze jest silniejsza.   Bo widzisz, między snami kryła się nadzieja. Niedługo ją zobaczysz, tam, nad horyzontem, Gdzie kończy się nieboskłon a zaczyna Ziemia, Tam nowej opowieści stanie się początek.   Niedługo, gdy znów Słońce wzejdzie nad tą Ziemią, I stworzy krajobrazy światłem malowane,  Śród cudów wnet umieści swych promieni dzieło, Sprawiając, że ożywić będzie mógł się kamień.   ---
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...