Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

autostrada


Rekomendowane odpowiedzi

autostrada jest ołtarzem


byłam autostopowiczem
byłam królikiem
z rozgniecionym futerkiem,
gołębiem z oderwanym skrzydłem,
sarną z utraconą gibkością


autostrada jest domem
pełnym hałasu i milczenia


jest świątynią ofiarną


przeludnioną i pustą
linią życia


parabolą

trampoliną


a może wytworem
złowieszczego prestidigitatora ?



ścierpnięte dzieci łapią okazję jak tlen
kobiety i mężczyźni kopulują w krzakach
idą dalej na żylastych nogach
z różowym lizakiem zaszytym w brzuchu
zdrętwiałym przełykiem


pomiędzy przeciągami
podziwiają poziomki i płaczą nad sobą



każdy ma swoją autostradę
każdy jest autostopowiczem



są miejsca zielone, żółte, równoległe,
odległe, są koryta przeciągające
wieśniaków z motykami,
panie z parasolkami
na druga stronę


każda autostrada osnuta pyłem



na każdej jak na alei gwiazd
odciśnięta jakaś opona

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wiersz pisany z pasją, emocjonalnie nieobojętny, bo widać duże zaangażowanie autorki;
taki wiersz-apel, wiersz-przestroga bo... "dzieci"; jest tu wpisany jakiś dramat, coś niepokojącego i osobistego - stąd może potrzeba napisania tego wiersza;
ale też wiersz niczego nie zmieni, niczemu nie zapobiegnie, ta "odciśnięta jakaś opona" na duszy peelki widać, wyraźnie uwiera...ale wiersz to także komunikat dla czytelnika, komunikat artystyczny, i wymogi z tym związane muszą być spełnione - lepiej przenieść go do działu "Warsztat", i popracować, przede wszystkim skrócić, skondensować językowo i obrazowo; J.S.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zdecydowałem się przeczytać cały utwór tylko dlatego, żę "Autostrada" to tytuł jednego z moich ulubionych filmów. Teraz widzę, że zrobiłem dobrze, bo wiersz choć prosty niesie ze sobą ważną myśl: Nie zapominaj, że musisz jechać swoją autostradą i jaka by nie była to innej dla ciebie nie ma . Ja tak to odbieram. Ach to życie....
Pozdrawiam Jimmy Jordan

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dagmara Gądek dziękuję za odwiedziny 
    • Oczywiście wiele można w temacie róż   Róża, lasy i świat "Nie czas żałować róży, kiedy płoną lasy - Nie czas lasów żałować, kiedy płonie świat, Gdy obszar ziemski jedną staje się Saharą... Nie czas żałować świata, gdy wznowił się chaos, Gdy dnia i godziny nikt nie wie, Kiedy Bóg, kulą ziemską w pierś trafiony, padł I powstał jak lew w swym gniewie! - Gdy noc każda najgłębszą czerni się żałobą... - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - Jednak żałuję róży i płaczę nad sobą." MPJ    
    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...