Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Uwierzyć w siebie

Uwierzyć w siebie-to zaufać sobie
uwierzyc w siebie -to być wytrwałym,
uwierzyć w siebie-to być gotów w każdej dobie
uwierzyć w siebie-to być po prostu doskonałym.

Uwierzyć w siebie-to dosyć trudne
uwierzyć w siebie-to mieć wysokie mniemanie o sobie,
uwierzyć w siebie-to odrzucić sprawy"brudne"
uwierzyć w siebie-to być twardym,mocnym w każdej dobie.

Uwierzyć w siebie-to zostać szczęsciarzem
uwierzyć w siebie-to duma i męstwo,
uwierzyć w siebie-to człowieka szczyt marzeń
uwierzyć w siebie-to największe w życiu zwycięstwo.
Mieszkowice,dnia 28.07.2004 r,godz.22;00-22;30
WaW

Opublikowano

nie, nie, nie

niepotrzebne powtórzenia "uwierzyć w siebie" - wręcz to nudne i monotonne
rymy częstochwowskie
wszystko podane na tacy, jest tu jakaś metafora? niedopowiedzienie? coś, co można by był ospornie, na różne sposoby interpretowac i się domyslać?
błąd: uwierzyć w siebie-to być gotów w każdej dobie - powinno być chyba "gotowym"

no i z treścią się nie zgadzam, ale to akurat nie ma znaczenia
nie podoba mi się

popzdrawiam ciepło
powodzenia!

Opublikowano

Widzisz Władziu :) ja wiem, że jest Ci przykro, bo komu nie jest, kiedy okazuje się, że wiersz nie jest jednak udany... choć autorce wydawało się że jest bardziej wartościowy. Nic się nie martw, czytja dużo poezji współczesnej, potem pisz, staraj się oszczędzać słowa. Może następny wiersz wrzucisz do warsztatu, tam Ci napewno ktoś pomoże :)
pozdrawiam

Opublikowano

Podbisuje sie pod uwagami Julii. I może brzydko to zabrzmi, ale oceniamy wiersze, nie autora i jego uczucia. Toteż teoretycznie nie powinno mieć dla nas znaczenia czy dla Pani jest to wiersz czy nie. A... i widze postępy, konstruktywna krytyka przyjęta poprawnie:) I tak dalej:)

Pozdrawiam AE

Opublikowano

z warsztatem chodziło mi o to, że jest tu taki dział (poza poezją współczesną, działem dla początkujących itd) jest jeszcze . Wiersze tam wrzucone mogą być przerabiane przez innych użytkowników, tam dostaje się rady co do konkretnego utworu, mówimy co sie nie podoba a co tak i co jest wg nas źle, co można poprawić i ewentualnie jak poprawić. Nawet gotowe wiersze można tam wrzucać, żeby się przekonać czy są dobrze napisane :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...