Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
REGULAMIN KONKURSU NA WIERSZE W WIERSZU

1. Udział w konkursie mogą brać tylko zarejestrowani użytkownicy poezja.org.

2. Wiersze, które biorą udział w konkursie będą umieszczane w tym wątku.

3. Termin nadsyłania utworów mija 13 lutego (poniedziałek) br.

4. Jury w składzie:

Arena Solweig
Bartosz Cybula
Oscar Dziki
Messalin Nagietka


Będą oceniać utwory i spośród zgłoszonych wybiorą zwycięzcę.

5. Zwycięzca otrzyma nagrodę pieniężną w wysokości 100 EURO ("ponieważ zadanie jest poważne i europejskie" ;) ).

6. Wiersze przeznaczone do konkursu należy wklejać w tym wątku.

7. Po ogłoszeniu wyników, zwycięzca jest proszony o przesłanie na adres [no-spam][email protected][nie-spamuj], swoje prawdziwe dane osobowe (imię, nazwisko, adres domowy) w celu wysłania nagrody.

8. Prozaikom zakazuje się udziału w niniejszym konkursie, chyba, że napiszą coś rozsądnego.

ZASADY konkursu
W wierszu bazowym (matce) należy boldem oraz kursywą wskazać 2 inne wierszyki-beciki.

UWAGA! Słówek nie wolno powtarzać ani zmieniać/odmieniać.

Profesjonalne Jury na początku oceni wiersz bazowy oraz wywali do kosza odpowiednio. Dalsze dzieła będą stanowczo sprawdzone oraz ocenione uczciwie.
Jeżeli się zdarzy zbieżność nazwiska pomysłodawcy, fundatora oraz autora, to Jury taki utwór sumiennie oceni, jak inne, i nie przyzna takiemu nagrody wymienionej w pkt.5 regulaminu.
A ów otrzyma nagrodę pocieszenia ustaloną przez Jury albo i nie.

POWODZENIA!!!

Poniżej zamieszczono prymitywny przykład, jak należy tworzyć.


"NA ŚMIETNISKU"

legowisko zimne wygodne ponad ziemią
zamarznięta kropla piwa bębni wewnątrz
choinka zamordowana jeszcze pamięta zieleń
pod lodem wybuchają echa fajerwerków

w kąciku wierszyki o strzesze marzą
niczyj pies szuka domu i jakiegoś pana
człowiek myśli że jest człowiekiem z plecami
wyrzuconej modlitwy prośby leżą wysłuchane

życiorysy kariery fortuny czekają na odrodzenie
rozprószone przez wahadła zegarów
podkładają pod głowę ułudę zmartwyhwstania
podciągają kolana chuchają pod pelerynami

ciszę przerwie ślepy szperacz diamentów
wie na śmietnisku popioły nie będą kamykami
rozgrzana w dłoniach kropla dotknie czółków
w śmieciach poezja wszystko połechta rymami

a na kupie wierszy siedzą kruki mądre
czytają tupią nóżkami szukają strawy
i trzeba odlatywać a może nie trzeba
...nie masz dachów nad śmietniskami

autor. Stefan Rewiński
  • Odpowiedzi 71
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wszędzie ten kosmopolityzm

***********
Mieszkaniec Luksemburga pojechał do swojej kobiety w Niemczech. Po powrocie opowiada kolegom:
- ...a potem kochaliśmy się w pozycji "37,84".
- A co to takiego?
- Normalne "69" tylko, że Niemcy teraz wszystko przeliczają na euro.

*************
Opublikowano

niby nie chciałbym wprowadzać zamętu i się strasznie czepiać, ale:

1. fajnie, gdyby kobieta została wymieniona jako pierwsza, a jej nick spisany bezbłędnie.
2. sprostowuję, że jury nie jest profesjonalne, a amatorskie. nikt nam za to nie zapłaci:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Hmm, dziękuję Oscarze ! I jest jeszcze maluśki kłopot - od następnego tygodnia będę praktycznie poza zasięgiem netu, no, może mi się uda trochę dorwać; nie wiem, jak tu być jurorką. Szczególnie na finiszu ! Piotrze, uprzedzałam : (...
Pozdrawiam serdecznie Arena
Opublikowano

mam pytanko apropo konkursu:z regulaminu nie wynika(a powinno)gdzie ten wiersz pokierować( jest jakieś szczególne miejsce w tym celu wyznaczone czy standardowo--kierunek Dział P.?)odp.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję!  @RomaBardzo dziękuję! Pachniało burzą i ogrodem, gdy zawitał ten urwis z ogromną energią, narozrabiał nieźle :) Pozdrawiam.   @Annna2Bardzo dziękuję!  @RelsomBardzo dziękuję!   Też go czuję, jakby niósł coś więcej niż powietrze — tchnienie siły, zapach wolności, puls natury. To niesamowite, jak potrafi poruszyć nie tylko firany, ale i duszę. @MigrenaBardzo dziękuję! @Migrena Cisza — Twoja ulubiona, a taka potężna. Nie potrzebuje krzyku, by poruszyć. Wystarczy jedno zdanie, jeden szept między wersami  i nagle w duszy robi się przestrzeń. To w niej dzieją się prawdziwe cuda.
    • @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
    • Cisza nie krzyczy — tylko tnie, gdy ból się gnieździ tam, gdzie nikt nie chce. Nie widać krwi na myślach dnia, choć serce pęka raz po raz.   Ostrze to lustro — odbija lęk, ten, co się czai w środku mnie. To nie o śmierć tu chodzi, wiesz — to próba, by poczuć coś jeszcze.   Skóra pamięta, choć rana się zasklepi, a noc, jak matka, tuli do ciemności. Nikt nie rozumie… lecz może ktoś spyta: „Czy boli cię dusza?” — choć raz, choć coś.   Nie chcę cię straszyć, nie chcę cię żegnać, tylko usiąść obok — nie oceniać. Bo nawet w szramach bywa sens, choć prawdziwe ukojenie ma inny kres.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...