Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wolałbym cię jako wredną sukę
byłabyś wtedy prawdziwie słodka
nie to co teraz na wierzchu lukier
a pod nim kompletna idiotka

ubrana w mini z miną jak kurwa
i wrednym błyskiem w oczach zielonych
diabłu byś mogła łeb czarny urwać
i mężów hurtowo kraść żonom

byłabyś dla mnie muzą i męką
wtedy naprawdę czułbym że żyję
gdybym przed taką tobą mógł klękać
jak katu pod topór kłaść szyję

lecz jesteś tylko lelum-polelum
co dzień wciąż nowe fochy wydalasz
błyszcząca lalko jakich jest wiele
potwornie mnie wkurwiasz spierdalaj

Opublikowano

Uznaje to za najlepszy jaki czytałem wiersz z tej tematyki, jaką porcuje nam Pan Jaś (chętnie przeszedł bym na Ty, jeśli można...).
Jeżeli moge go lekko zinterpretowac, dla mnie jest to bardziej utwór o maskach i pozorach, napisany lekko i wulgarnie. Nie widzę tutaj żadnych potrzeb ani męki peela, a pod trzecią strofą podpisuje się obiema rękami :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

dla mnie tylko 3 strofa, nie przepadam za wulgaryzmami w sztuce

(ostatnio byłem na sztuce "Testosteron" gdzie aktorami byli sami faceci i najeżdżali na babki z całym impetem, tam wulgaryzmy pasowały jak ulał, ale w twoim wierszu są jakby na siłę
nie wiem, może to kwestia zboczenia na punkcie szacunku dla kobiet, więc powiem że wiersz mnie zniesmaczył


nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

Misiu złoty nie można mieć wszystkiego. Jest jak jest, jakoś starałem się żeby forma nie rządziła mi treścią, daltego jest tam kilka ustępstw ("nobody's perfect" jak mawiał Osgood). To po pierwsze.

Po drugie: żaden plagiator, mój koncept jest nieco inny od tego co masz na myśli, a poza tym popatrz co też ciekawego wymyśliła dzie wuszka.

PS Mógłbyś już przestać tyle suczyć. Później się dziwisz, że to ciebie nie lubia ;)

  • 2 lata później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 
    • @Berenika97 ten wiersz pięknie wprowadza odbiorcę w intymny świat podmiotu lirycznego, gdzie punktem wyjścia do rozważań natury egzystencjalnej jest motyw parzenia kawy, której smak jest dowidem istnienia...Ten wiersz ma w sobie ciepło, które otula wersami...Bardzo mi się podoba.
    • @FaLcorN   Bardzo dziękuję!  W takim razie zmieniam front atmosferyczny na radosny i liryczny! Więc ogrzewam każde słowo, by zrobiło się… domowo.  Pozdrawiam. :))) @andrew Bardzo dziękuję! A może odwiedzę gwiazdozbiór Warkocz Bereniki? Jest mi też bliski - zaplotę włosy w warkocz i poczuję się jak w domu. :)))) Pomarzyć można. :)) @Christine Bardzo dziękuję! Ależ pięknie napisałaś i jakże trafnie!  Pozdrawiam serdecznie! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...