Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wprawdzie uczę się tylko jednego języka obcego, w którym występuje odmiana przez przypadki (niemiecki), ale pracując nad jakimś tekstem na początku (no nie na samym początku) właśnie w ten sposób uczyliśmy się odmian - zarówno przez osoby, jak i przez przypadki. Tak mogłaby dla Niemca wyglądać moja notatka z czasu teraźniejszego w niemieckim (akurat z zupełnie innymi słowami, ale w formie - tak samo).

Opublikowano

Dzięki; pragnąłbym zwrócić uwagę, że będąc w fazie nauki języka (a tak miał być ten tekst stylizowany) zbyt wyszukanej treści (z racji braków leksykalnych i nie tylko) wyrazić nie można. Stąd zabieg - poniekąd celowy; i tak uważam, ze treści upchnąłem w utworku sporo treści jak na minimalizm środków.

Opublikowano

Księżyc (+mianownik)(co robi?) lśni
Wiatr (+mianownik)(co robi?) porywa(+biernik) kapelusz
Światło (+mianownik)(co robi?) pali się (zwrotny)
Deszcz (+mianownik)(co robi?) szumi

On(+mianownik)(co robi?) wykrwawia się (zwrotny,nieprzechodni)
Ona(+mianownik)(co robi?) płacze
Ono(+mianownik) krzyczy

Ja(+mianownik)(co robi?) piszę.

Żart konsekwentny! Pozdrawiam.

Opublikowano

Proszę sobie przypomnieć naukę języka obcego (nie angielskiego). Czy ktokolwiek zaznacza w tekście mianownik? A akurat czasownik i jego pytanie jest dla jezyków (przynajmniej indoeuropejskich, o innych nie mam pojęcia) rzeczą tak oczywistą, że zaznaczać jej również nie trzeba. Jedyne co tu wymaga zaznaczenia to zwrotność czasownika i kolakacje z odpowiednim przypadkiem. Co zresztą konsultowałem z lingwistą.

A zresztą: z pana zapisu wynika, że:
Ona (+mianownik) (co robi?) płacze - czyli osoba (Ona) ma się połączyć z mianownikiem?? I to w dodatku odpowiadającym na pytanie co robi? Czyżby pan chciał odmieniać czasowniki przez przypadki? Przewrotność godna geniusza awangardy jednak, obawiam się, zupełnie niemożliwa!

A żart nie jest to w ogóle. Natomiast pański żart nie dość, że nieśmieszny, to jeszcze nietrafiony!

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...