Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pani Maria, mieszkanka pierwszego
piętra. Jej syn ukryty
alkoholik kradnie z klatek
krzyżyki. Uschnie mu ręka
jeśli ją jeszcze raz podniesie
na matkę, uschnie mu
ręka jeśli ją jeszcze raz
podniesie na matkę, uschnie.

Chciałaby z poniedziałku przejść
od razu do soboty. Do innej klatki.

Opublikowano

może każdy komentarz jest mile widziany ale nie sądzę by tak było
ale mimo tego zostawiam komentarz :/

bardzo ciekawe łamigłówki które odsłaniają się po przeczytaniu
porównania niemniej urokliwe
niby tak tutaj prosto a tak wszystko sprawnie splecione

no to tyle mojego

pozdrawiam T

Opublikowano

Trochę nie pasuje mi powtórzenie. Moje marne subiekcje:

(...)Uschnie mu ręka
jeśli ją jeszcze raz podniesie
na matkę, będzie
sucha jak drewno krzyżyka,
uschnie.


Wiersz zaciekawił. Dobry.
Kłaniam się

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


na początek jakieś dziwne wątpliwości
co do komentarza:
każdy cenię

dziękuję za docenienie tego, co "plotłam" :)
w szczególności podziękowania za zostawienie śladu

pozdrawiam
Opublikowano

"jeśli jeszcze raz podniesie ją" - tak lepiej wymówić niż "jeśli ją jeszcze" . Powtórka dla mnie zasadna. Styl suchej relacji z dużym pierwiastkiem trafnej obserwacji. Dla mnie wiersz nie rewelacyjny ale niezgorszy:))) Ogólnie plusuję.
pozdrówka

Opublikowano

Całą istotę tego wiersza widzę w powtórzeniu. To taka mantra czy litania jak kto woli, znamiennie przerwana. Zmiana kolejności słów w podnoszeniu ręki zakłóciłaby mantryczność. W puencie - wieloznaczność klatki - też znamienna.
Jest OK.
Pozdrowieństwo,
Ja.

  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

chcialaby sie do innej klatki teleportowac znaczy;)?


"Andrzej, kolega ze szkoly
wciaz pisal jakies gryzmoly
i dzieci ze szkoly sie smialy
ze on wciaz taki maly
ze on wciaz taki maly
..a chcialby byc wiekszy"

..... i nad czym sie tu zachwycac ludzie, nie rozumiem komentarzy....

Takie przelewanie troche wszystkiego co slina na jezyk przyniesie nie ma chyba sensu, a moze sadzac po ilosci publikacji przelewanie ma troche racji, dla ilosci publikacji, bo innej chyba nie ma racji....ale bladze chyba faktycznie "dookola kola"....

Nie bierz za bardzo do siebie
Pozdrowienia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...