Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie rozumiem świata,
świat nie rozumie mnie.
Cokolwiek chcę dobrze,
wszystko robię źle.
Im bardziej sie staram,
tym bardziej nie umiem.
Świat nie rozumie mnie.
Ja świata nie rozumiem.
Czy naprawdę za ileś lat
pokochać pieniądze bedę musiała?
Czy naprawdę za ileś lat
oszukiwać nie bedę się bała?
Czy każdy staje się taki poważny?
Nikt nikogo nie obchodzi?
I marzenie się zabija,
jeszcze zanim się narodzi?
Czy bardziej niż świat
obchodzić mnie będzie gazeta?
A słońce- to nie słońce
tylko gwiazda. Ziemia? Planeta!
I będę mówiła słowami,
których nie rozumiem?
A potem się dziwiła,
że kochać nie umiem.

Opublikowano

oj strasznie zagmatwałaś, żle się to czyta, radziłbym wysłać wier szydło do warsztatu niech tam go uszy ją poprawnie, bo tu jest lepiej ...(nie mówić)
forma dysonansuje w rytmie, często chowa się rym na ba!-nalności

jestem zdecydowa nie na nie

nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

wszyscy kochamy częstochowskie rymy i dużą wrażliwość młodych poetek!

pfff ;pppp

tak, naprawde, głębokie i zmusiło mnie do refleksji!

...

ok. dobra, już się wyżyłam.

tak na serio, to uważam, że to bardzo kiepskie. wygląda mi na monolog wewnętrzny młodej, przerażonej agresją świata osóbki, która właśnie jedzie do szkoły. to nie pozytyw.
zdecydowanie zrezygnuj z rymów i niepotrzebnego nadmuchania, pokuś się o zaprezentowanie nam czegoś więcej niż "kawa na ławe".
pozdrawiam, a może raczej

poz-dra-wiam--ser-de-cznie
;D

Opublikowano

Dzięki za komentarz...

Pewnie masz rację, ale świat mniej więcej tak wygląda...nieprawdaż? Ja mam jeszcze nadzieję, że uda mi się życ inaczej...ale OK, to chyba nie na temat:P

Dzięki, pozdrawiam również!

Opublikowano

z innej beczki, bo wiersz jest beznadziejny (co już udowodniono) niezależnie od tego, co autorka utożsamiająca się najwyraźniej z PeeLem, czuje
więc z innej beczki wygląda tak:
proste spostrzeżenie; 90% młodych ludzi, którzy nie muszą utrzymywać siebie ani, tym bardziej, swoich dzieci, uważa, że potrzeba posiadania pieniędzy jest czymś złym

taka sobie obserwacja

pozdrawiam

Opublikowano

Nie jest czymś złym, ale posiadanie pieniędzy nie może stać się celem życiowym....przecież to byłoby raczej bez sensu...!

Ale wiem, pewnie zmienię zdanie za kilka lat, trudno...

Dzięki za komentarze!

Opublikowano

A ja na to: BUJDA. Wcale ne jest tak tragicznie. Rymy są do wyuczenia. Staraj się unikać dokładnych.

Gratuluję, że w wierszu nie pojawiają się: "powieki", "krew", "serce" (w panierce) itd..
W miare jasno precyzujesz myśli (duża zaleta).

Nie poddawaj się, pisz dalej, czytaj Różewicza, Słowackiego, a mniej forumowiczów i będzie ok.:).

Pozdrawiam.

Opublikowano

Pierwsze 4 wersy zapowiadają coś fajnego, dalej jest już tylko rozczarowanie. Pointa jakoś się trzyma, ale ogólnie całość toporna jak siekiera. Nieładnie po prostu, momentami nieporadnie (& wers - jak to brzmi?!).

Kiepsko.

Opublikowano

ogólnie to nie lubię wierszy rymowanych (a szczególnie takich abab przeplatanych) i tu też rymy mi przeszkadzają, oczywiscie to tylko moje takie (nie)upodobanie; jeżeli spodoba mi sie cos rymowanego, to musi byc wyjatkowe. zgadzam sie z myślą, którą tu zawarłaś, bo też nad tym myślę, jak to jest, czy z wiekiem ludziom uczucia wyparowują, czy skóra sie grubsza robi i juz nie czuc ani bólu ani radosci? nie wiem... sama jestem poczatkujaca, bo piszę dopiero od roku, ale radzę byś tę myśl ubrała po prostu w inne słowa (wedle mnie nierymowane :) ) i będzie dobrze. Chyba, ze tak czujesz ten wiersz, to nie zaprzeczaj samej sobie, tylko twórz nowe wiersze. pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber Nie aż tak 100 dolców i masz 3 miesiące mega podkładów. Przegadujesz wszystkie piosenki jeszcze raz i już zaczynasz być wręcz adeptem muzycznym :) A to i tak zupełnie nie koniec możliwości, tylko wersja dla ogółu, bo co tam się z AI dzieje naprawdę to aż lepiej nie wiedzieć :)
    • @Leszczym  No tak, płatne...:// to już może komplikować działalność.:)
    • @Amber To nie jest wcale tak dobrze :// AI coraz lepiej robi podkład muzyczny :)) Aż strach, a są jeszcze lepsze, płatne wersje :)
    • @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...