Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ktoś zabił mi wszystkie gołębie pocztowe. Wstaję więc lewą ręką,
zwalając niepotrzebny papier z półki. Tyle lat nie miałem budzika,
a jakoś było, budziłem się i jakoś było. Bezwzględne jakoś. Gęba
z lustra patrzyła w domorosły zarost, kiedy ręka automatycznie
wędrowała za amen.

Lustro jak niebo, stłukło się w końcu, już nie mam na kogo
patrzeć i na mnie patrzeć też nie ma kto. Pożółkłe ryzy chmur
miały oberwanie. Ale ja jeszcze widzę; w świetle przedzierającym
się przez suche liście, widzę wczoraj, wychodzące z siebie. Iluzja.
Tam się tylko pył zawieruszył i nabrał lekkiego zabarwienia,
pod wpływem

zapuszczających nowe pędy szubienic. Ukorzeniły się, to dobrze.
Idą żniwa. Ja stoję w miejscu. Bo wczoraj sprzed dwóch tygodni
było znośne (na nie jeszcze przyjdzie pora, kiedy znowu
miniemy się w progu).

[uzupełnienie jesienne]
Dzisiaj śmierć wyszła z siebie. Czy dostrzegasz na tym zdjęciu?
To już wtedy wzięło początek. Widzisz, znowu zasiedziałam
się w tym wierszu. Obiecałeś tak niedaleko. A jedynie
spełniłeś się.

Opublikowano
zasiedziałam się w tym wierszu święta prawda.
oryginalnie, nieco prozowato ale bardzo ciekawie, wrócę jeszcze do niego, bo to wiersz do przemyśleń i za każdym następnym przeczytaniem odkrywam nowy kawałek.

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Obrazek jak z pachnącej papeterii. Kiedyś takie były, chińskie. Ale nawet na najpiękniejszej papeterii w serduszka, kwiatki czy aniołki trzeba napisać jakąś treść. W tym wierszu jej zasadniczo brakuje.   naprzeciw, nie na przeciw
    • @Naram-sin Wreszczie mamy kogoś na tym portalu (tajemniczy "Ukochany Boga Księżyca Sina" - "Beloved of the Moon God Sin"), który recenzuje, krytykuje, doradza, itp., czyli Naram-sin. Przypominasz mi kogoś z przeszłości na tym portalu, oczywiście pod innym przydomkiem. Wspominałem niegdyś, że byłoby klawo, gdyby ten portal miał "fachowca" do rzeczowego oceniania twórczości, zwłaszcza wierszy, innych piszących i obserwując Twoją działalność na portalu poezja.org, według mnie jesteś tą osobą.  Pozdrawiam serdecznie!   *********************************
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Naram-sin Dzięki, serio! Szczerze mówiąc nie spodziewałem się tak konkretnej riposty do tych strof. Pozdrawiam!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      warownego?   Trudno być sobą, gdy otaczają nas same wykreowane sztucznie wizerunki, a nie ludzie. Wystarczy popatrzeć na influencerów, których rzeczywistość niejednokrotnie bierze się za prawdziwą. Podmiotce lirycznej doradziłbym, żeby zapomniała o istnieniu tego świata. Gdyby wszyscy przestali się nim interesować, znikłby, bo przecież jego racją bytu jest fejm.     No właśnie.   Dwie ostatnie linijki określają potrzebę uwolnienia się z okowów nadmiernych wymagań, presji otoczenia na bycie miss perfect. Warowny zamek to świat fałszywego blichtru, np. w social mediach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ładnie, ślicznie, pięknie, cudownie, wspaniale... itd. to zapchajdziury, niepotrzebne w poezji (chyba że w bardzo ściśle określonych kontekstach, ale to nie ten casus). Niech ten zapach będzie jakiś, konkretny. Wszelkie inne upiększacze zabijają prawdziwe piękno, nie przekonują, całkowicie odwrotnie, niż chciałby piszący.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...