Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mam ochotę zamoczyć nos w cudzej kawie
wsadzić palec w oko losu
albo przez przypadek przeznaczeniu
odgryźć wszędobylstwo

jeden do czternastu milionów że
wygrasz szóstkę
jeszcze rzadziej zjada rekin

totalizanalator działa bez zarzutu
ratownicy wylizują odbyty turnus
rekin gra w kulki - szczeka po psiemu

mam ochotę piernąć w siedzenie
albo nabekać ci do słuchawki

przestań pieprzyć
zróbmy sobie w końcu
dobrze?

Opublikowano

jak frustracja nastolatki jeszcze z nie ukształtownym kręgosłupem emocjonalnym, puenta naj na nie, ale tekst się fajnie czyta, rozwesela, nie powiem ale miałem uśmiech od ucha do ucha po skończeniu,"wsadzić palec w oko losowi" też się tak czasem czuję, ta fraza najlepsza z wiersza

nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

hehe, jakaż dyskusyja!:) ani to na poważnie...ostatnio wciąż słyszę i przysłuchuję się..."palca"-tak po dziecięcemu miało być. No i mam wrażenie ,że niektórzy zrobili to,na co tak bardzo narzekają- utożsamili peela z autorem! błędy i infantylność celowa, bo tak mi się podobało. Też mnie rozweseliło:)
pozdrawiam

Opublikowano

Ot i taki spauperyzowany i zamotany (bo od dupy strony rozpoczęty) wierszyk. Ta zabawa słowem nie wyszła najlepiej - pomysł był dobry, ale wykonanie już nie. No i człowiek czyta tyle i stara się dać się oszukać, że na końcu nie będzie wcale czegoś takiego jak jest, a jednak.

No i chyba poprawnie jest 'pierdnąc'.

Ot i tyle, a może byś napisała coś ładnego? Bez owijania w bawełnę, tanich metafor spotworzonych dopełniaczem i uzyskiwania wieloznaczności na krótką metę (czyli w obebie 3 słów z zastosowaniem przerzutni)... Mówię ci, to byłoby lepsze.

Ot i napisałem komentarz.
Pozdrawiam ciepło (wręcz gorąco, bo mam ukrop w pokoju).

Opublikowano

dzięki za konkret jasiu:) tego mi brakowało. jestem jakaś wyprana ostatnio i pisać nie umiem już (a może jeszcze?) też bym chciała ,żeby coś mi lepszego wyszło, ot i życzenie:)również pozdrawiam ,średnio gorąco acz ciepło z dodatkiem aromatu kawy :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  
    • @Mitylene   Wspomnienie twojego imienia   (Autor tekstu: Chris Rea)   Czas upływa I każda jedna łza Musiała już dawno wyschnąć I samotne noce Stały się dziwną formą akceptacji I minęły lata Zupełnie jak mówi stara pieśń Ból z czasem się zaleczył Nie mógł przecież wiecznie trwać Ale przyjaciel Jak głupiec wspomniał twoje imię Słoneczne dni, pijane noce Uśmiechasz się i mówisz "wszystko jest w porządku" Ale zimny, zimny deszcz Na wspomnienie twojego imienia Wybacz mi proszę Jeśli wzruszę ramionami Kiedy będę uspokajał swoich przyjaciół Starzejąc się To nie tak, że jestem zimniejszy niż wcześniej Stałem się po prostu tak dobry w ukrywaniu Tego co czuję bez drgnięcia (mrugnięcia powieką)   Wiesz, jest nadal tak samo Na wspomnienie twojego imienia    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...