Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spotkałam dzisiaj
staruszkę
na czarno ubraną
i w chuście

stała samotna
i smutna
z bukietem
czerwonych róż

tuliła je mocno
do siebie
tak jakby były
wspomnieniem

człowieka
co kiedyś był
i dla niej
poprostu żył

podniosła głowę
ujrzałam
cierpieniem
rzeżbioną twarz

i łzy ,które
zostały
jak w sercu
ogromny i ciężki głaz

ruszyła
patrzyłam dalej
dokąd skieruje swój krok
stanełam
poprostu wzrokiem
musiałam wciąż śledzić ją

przeszła
na drugą stronę
zwolniła
ucichł jej krok

i wtedy nadjechał tramwaj
z napisem
znamiennym
M.R.O.K
nr. 14 Cmentarz Osobowicki

Opublikowano

rytm gubisz fragmentami, lub można rzec, że się go starasz złapać tylko, że nie wychodzi, miejscami korzystasz z rymów tylko jesteś niekonsekwentna, bo miejscami ich nie ma, niezbyt dobry to daje efekt, historia okolicznościowa i jak napisała Vera dość ciekawa tylko wydaje się jakby była pisana na chybcia, aby ją umieścić na forum czym prędzej,
a naprawdę przy odrobinie spędzonego nad tekstem czasu możnaby było stworzyć coś szczególnego

nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

Po pierwsze tytuł. Nie dziel go kropkami nigdy więcej - co to ma być? Zabieg grafomański?

Po drugie: nie zaczynaj nigdy wstępu od słów: "spotkałam dziś staruszkę", byłam dziś w parku, słuchałam dziś muzyki itd. itp. To dobry wstęp do wpisu w pamiętniku, ale nie w dziele literackim.

Po trzecie: uważaj na rymy. Jeśli piszesz wiersz rymowany, to używaj ich konsekwentnie. Niedopuszczalne jest tworzenie rymów w środku utworu nierymowanego!!

Po czwarte: ćwicz i dużo czytaj poezji znanych!


Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Dziękuję za komentarze,prawdą jest to ,że wiersz ten powstał pod wpływem chwili.To było wyjątkowe ,ja tez prędzej bym się chryzantem spodziewała,dlatego ta starsza Pani z tym naprawdę wielkim bukietem zwróciła moja uwagę.Pozdrawiam.

Opublikowano

nie jest źle jak dla mnie .
krotko i na temat bo ja malo wlasciwa istota .
pozdrawiam Ciebie jak i bohaterke w wierszu ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...