Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

To niech będzie 2.

Miły ten konkursik podsunął mi parę pomysłów, które mam zamiar pozytywnie(jeśli jest to w moim przypadku możliwe) wykorzystać.

a, jeszcze jedno
wolałbym, żeby zwycięzca mógł przez ten tydzień liczyć na konstruktywną krytykę (od wszystkich forumowiczów) zamiast jej zaniechania

Opublikowano

Teoretycznie, do tego nie trzeba wygrywać żadnych konkursów - zaleca to regulamin. Jury może zagwarantować za siebie (w przypadku braku negatywnych komentarzy), ale niestety nad innymi użytkownikami forum nie mamy władzy.

Opublikowano

'poemat na święto zmarłych ze świecą w tle'


tak tu leżę
na dnie grobu
tak spoglądam
spód - zielony

coś skapuje
na mą stopę
przez tę szparę
z lewej strony

jakiś burak
wali wino
moczy łapy
w stearynie

chętnie bym mu
przypier***lił
'zgaś tę świecę!
skur***synie!'


witam po długiej absencji.
p/

Opublikowano

'WYŚWIECONY WIERSZYK ŚWIECKI'


samotność udręką
więc inwencja kobieca
gdy dłoń nie pod ręką
w głąb ciała prze świeca





(W czasie pisania tegoż utworu nikt nie został poszkodowany.) // 51

Opublikowano
Jury jednogłośnie i błyskawicznie wyłoniło zwycięzców:
1. W kategorii specjalnej nagrodę otrzymuje Tomasz Biela (zestaw drewnianych klocków firmy "Kołek" prześlemy pocztą).
2. W kategorii otwartej (dla ludzi z podstawowymi umiejętnościami rozumienia tekstu pisanego i znajomością dobrych manier) zwycięzcą zostaje 51fu na wierszu "WYŚWIECONY WIERSZYK ŚWIECKI". Respekt!
3. Wyróżnienie (zupełnie poważnie) dostaje Stefan Rewiński za wiersz pt "POBOŻNIE".


Dziękujemy wszystkim za udział i chęci. A niektórym nawet za dobre wiersze, a jeszcze innym po prostu dziękujemy i nie ma za co.
Opublikowano

O!

Bardzo mi miło, chociaż nie oczekuję nagrody. Gratuluję przy okazji S. Rewińskiemu. Pozdrawiam pozostałych uczestników oraz Szanowne Jury. Czekam na następne konkursy. // 51fu

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...