Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

*** (przez koronkę)


StukPuk

Rekomendowane odpowiedzi

„Przy zapalonym świetle czasem czuję się bezpieczniej
więc powiedz – czy takiego mnie chcesz?”

[Myslovitz, „Marie Minn Restourant”]


przez koronkę
rzucam na ścianę warstwę twarzy
migocącego mroku

mam dobry sen
kolejna świeca dobiega
końca przy świadomości
bycia gdzieś tu
z kimś - ciepłym murem
szerokich pleców

stygnę
krzepnę jak stearyna
która znów nie zdążyła się wypalić
zamaszyście wnikając końcami włosów
we wgłębienie po jego głowie

za ciepłym gobelinem blasków i cieni
chowa się zamknięte na zimę okno
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pani Igo!
Pięknie oddała Pani rozstanie, samotność. Czytelnik otrzymał również nadzieję na ponowny płomień uczuć, który ogarnie Bohaterkę, bo sam pseudonim Autorki "StukPuk" podpowiada, że należy ciągle pukać do drzwi, za którymi może być to Nowe Szczęście.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

prawdą jest iż wiersz jest smutny, jednak wyczuwam w nim nadzieję na lepszą przyszłość. swoją drogą, jak tu pisać optymistyczne wiersze, jeśli pisze się o życiu a 'życie to pasmo cierpień przeplatane chwilami szczęścia'...
mimo wszystko bardzo mi się podoba, duży +

pozdrawiam serdecznie i życzę wielu kolorowych momentów Espena Sway :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...