Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Poczułem
na wargach
Później delikatnie w płucach
Jak rozlewa się
Od małego palca u ręki
Przez trzewia
Wprost do potylicy
Wzbierające natchnienie
Paraliż tkanek,
Ogarniający umysł
Rozprężający ciało

.............................................................................................................................

Białe smugi dymu
gęstniały
nabierając jednolitej konsystencji
Można je było formować
Jak watę cukrową

Złapane na gorącym uczynku
Oszukiwanie siebie
Zakłamane spojrzenie
Tego kogoś
W lustrzanej tafli
Ten ktoś to sumienie
Walka z cieniem
Pętla myślowa, rondo
Skrzyżowanie,
Następna droga, wątek
Płomień
dym
Sen na jawie
Nierzeczywista rzeczywistość
Niewyczuwalny dotyk
Białego wonnego anioła
Smolistego diabła
Osiadającego
Na ustach, wargach
języku
Na zewnątrz
wnętrzności
Głębiej
W zakamarkach duszy
W podstanach świadomości

Opublikowano

Dobre z tym konkursem, kropeczki zostały stworzone w chwilowym bezruchu, w czarnej dziurze która owładneła umysł i zatrzymała rękę przed dalszym potokiem myśli,

........................................................................................................................

zrobiłem kropeczki i wątek sam pomknął dalej
pozdrawiam i dziękuje za komentarz

  • 10 miesięcy temu...
Opublikowano

Nie wiem czy jest taka forma pisania wierszy całkiem możliwe ponieważ mam kilka takich wierszy w których wypisuję kolejno poszczególne zjawiska nie oszczędzając przymiotników które z wrażeniami jakie towarzyszą przy nich obejmują wiersz swym wyszczególnionym opisem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       
    • @Marek.zak1 ... i to święte słowa :) Pracowałem kiedyś w firmie, gdzie było bardzo dużo delegacji. Pojechał młody żonkoś na taką, wraca i zwierza się mi, że zdradził żonę. Był gdzieś w barze i jakaś kobieta zainicjowała sytuację. Sam stwierdził : nigdy nie spodziewałbym się ,że tak piękna kobieta zwróci na mnie uwagę. Jak mniemam chciała się odegrać na kimś za coś i nic więcej. Zapytałem się więc kolegi: masz do niej telefon, jakiś kontakt? Nie, nie mam. Więc żonie nigdy nic nie mów, ani mru mru. Myślę, że dobrze poradziłem, bo bez sensu rozwaliłby małżeństwo, a nawet gdyby mu żona wybaczyła, to oboje dźwigaliby niepotrzebne brzemię zdrady.  To tak po ludzku, z życia wzięte. Pytanie czy kolega się czegoś nauczył, wyciągnął wnioski na przyszłość ? Tego nie wiem.
    • @[email protected] z tym kłopot. Bo bym ją musiał trzymać w dużej papierowej torbie po chlebie orkiszowym na zakwasie. Ale zapamiętam Twoje słowa na następne spotkanie :)   Dobre !!!!!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... z taką pewnością naukowca, to powiedziałaś :) Nasuwa mi się inne pytanie teraz w związku z tym. Czy pozwolą na nowe emocje i uczucia na czystym niebie, czy zawsze już to nowe będzie w cieniu? Tak sobie tylko mruczę pod nosem z życiową pokorą dla przeszłości :) dziękuję za czytanie i miłej niedzieli, u mnie pada, ale zielono i ciepło.
    • @Migrena To intymny monolog żałobny, zapis tęsknoty, winy, bezradności i szacunku wobec kogoś, kogo świat nie potrafił unieść, ani on świata. Przejmujący do szpiku, bolesny jak drzazga pod paznokciem duszy. To nie tylko elegia - to świadectwo. I właśnie dlatego tak mnie szczypie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...