przepowiedziana wróżba

[Adam_Szadkowski]

wiklinę pleców
zmieniam w fotel bujany
taki z kocem

daj za pamięci
spady ciała
szkice bioder
kreski włosów

jestem przed tobą
jak jeż jesienny
senny
bezbronny
jak zwykle
śmiałym dotykiem speszony

tak pamiętaj -

(ostatni raz)
przenikam opuszkiem
niech zastygnie na brzuchu

zanim liściem się owiniesz -

sterynę oddechu
przez klucz
gęsim tłuszczem leję -
buty więc jednak

nie wierzę teraz
w nic poza tobą

buty więc jednak

[sub]Tekst był edytowany przez Adam Szadkowski dnia 04-10-2003 08:15.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Adam Szadkowski dnia 04-10-2003 17:35.[/sub]

[seweryna żuryńska]

Adamie!

to ja się pozwolę zachwycić
dawno takiego ciepła w tobie nie widziałam
bezbrzeżnie smutnego, co prawda, ale tak ludzko prawdziwego
i tyle obrazów namalowałeś, tak się po nich snuję marzycielsko
genialny wiersz, nie boję się tego powiedzieć

zauroczona
seweryna

[blazen]

Fajniutki.
A tak na boku - mógłbyś rozkodować wersy "buty więc jednak"
(może być nawet prywatnie.)

[Dotyk]

piękny ciepły (ta wiklina mnie zawsze powala) obraz.
Jeden zgrzyt w mym bolacym uchu:
sterynę oddechu
przez klucz
gęsim tłuszczem leję - "

reszta - piękna
Mirka

[Aneta Paradysz]

Każdego dopadają jesienne smutasy....ale ja we wróżby nie wierzę – buty w kąt!(!).

Piękny wiersz.


Pozdrawiam
Aneta

[agnieszka puczynska]

tu nie o wróżbę chodzi, ale rzeczywistość -
na pewno nie buty -

piękny wiersz
agnieszka

[Adam_Szadkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to jest wróżba wróżby

Adam

[Dorma]

Istotnie wiersz ma w sobie jakies wewnetrzne cieplo.Podoba mi sie, duzo bardziej niz poprzedni.Taki klimat moim zdaniem o wiele bardziej do ciebie pasuje.
Podoba mi sie poczatek:

"wiklinę pleców
zmieniam w fotel bujany
taki z kocem

daj za pamięci
spady ciała
szkice bioder
kreski włosów "

Kojazy mi sie to z rysowaniem , aten temat wywoluje u mnie wiele refleksji, jest mi bardzo bliski..