W przestrzeni pomiędzy

[tie-break]

Wśród wszystkich kwiatów świata

nie ma tak pięknego,

że byłby równy tobie, gdy oddychasz;

przynoszę ci więc kwiat mojej krwi gorącej.

 

Wśród wszystkich ptaków świata

nie ma tak śpiewnego,

że jego głos mógłby z twoim spleść się w jednej arii;

przynoszę ci więc moje serce jak słowicze gniazdo.

 

Wśród wszystkich gwiazd świata

nie ma tak świetlanej,

żeby mogła zasłużyć na sen pod twoją powieką;

przynoszę ci więc słowo gwiazda,

kładę na dłoni, później w nim topnieję.

 

I wśród wszystkich uśmiechów świata

nie znajdę takiego jak twój,

który kwiatem, gwiazdą,słowikiem

wzrasta we mnie, tętni, wije wieczne gniazda.

I nie wiem, co ci jeszcze przynieść, więc tylko

jestem. Tylko jestem daleko,

najbliżej.

 

 

[violetta]

@tie-break w miłości nie ma odległości:)

[tie-break]

@violettaTo prawda :)

[Mitylene]

@tie-break ten piękny wiersz jest dowodem na to, że pomino odległości można być najbliżej...na wyciągnięcie dłoni wręcz, bo w miłości nie ma granic...oprócz tych jakie człowuek sam sobie narzuca...Podoba mi się motyw wzrastającego uśmiechu w wierszu- ma w sobie takie niewyobrażalne ciepło.