Ucz mnie pokory

[A.Between]

Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo
Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach
Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał
I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał

 

W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały
To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał
Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały
Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian

 

Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę
Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki
Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę
Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki

 

Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły
Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy
Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory
Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić

 

Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza
Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni
Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza
Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię

[Berenika97]

@A.Between

 

Piękny! 

[A.Between]

@Berenika97

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Tectosmith]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, masz rację. 
Finał oparty na sacrum działa bardzo precyzyjnie. To jest jak gazrurka na potylicy - punktowo i skutecznie. 
Do czwartej strofy jest super. 
Pozdrawiam serdecznie. 

[A.Between]

@Tectosmith Dziękuję 

[bazyl_prost]

@A.Between to nie Pan stworzył

[A.Between]

@bazyl_prost a kto?  :))

@A.Between Skąd pomysł, że podpisuję się pod cudzym wierszem? 

A nawet gdyby tak było. Czy nie powinieneś skoncentrować się bardziej na wierszu, niż na tym kto się pod nim podpisał ?

    Sherlocku

Edytowane 1 godzinę temu przez A.Between (wyświetl historię edycji)

[bazyl_prost]

@A.Between to nie Pan stworzył ziemię , Pan to zabłąkany kosmita którego Ziemia przygarnęła.

Edytowane 50 minut temu przez bazyl_prost (wyświetl historię edycji)

[A.Between]

@bazyl_prost a jeśli tonie. To rozumiem.

[hania kluseczka]

@A.Between taki bardziej na szkolną akademię, parę wersów, fajnych ;) 

[A.Between]

@hania kluseczka dziękuję za opinię. :)

@A.Between udzielisz mi kilku rad żebym pisał ciekawej?  :))