Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Można pisać wiersze na pustyni
bo rozprasza tylko 
księżyc, gwiazdy i nadzieja 
na poranek.

 

Gdybym była sama,


chybabym umarła. 
Nie urodzę tyłu wersów,
żeby wstrzymać słońce 
i poruszyć ziemię.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@beta_b

 

Zawarłaś w wierszu - moim zdaniem -  świetny paradoks: samotność i pustka są jednocześnie sprzyjające pisaniu i niebezpieczne.

„Gdybym była sama, chybabym umarła” - niemal wyznanie. Pisanie okazuje się możliwe tylko do pewnego stopnia samotności – dalej jest już pustka egzystencjalna, nie twórcza.

Bardzo mi się poboba.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...