Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zabieram cię w ten wiersz,
gdzie żal po życiu śni się jeszcze.
Zabieram cię na śmierć —
komu wybaczyć, że wiem więcej?

 

Ramię lęku uchyla drzwi,
jakby znało mnie od zawsze.
Doprowadzę dziś nad Styks,
ugnę się, a ty tu zaśniesz.

 

Na brzegu zostawię łzy cicho,
wzrok spuszczę — nie ze wstydu,
lecz by nie zdradzić
tego, co już przeszło.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...