tam, gdzie powietrze pamięta

[P.Mgieł]

tam, gdzie powietrze pamięta
kroki, których już nikt nie stawia,
świat rozsuwa się jak zasłona
i wpuszcza odrobinę ciemności,
żeby dzień nie zapomniał,
jak smakuje głębia

czas stoi tam na jednej nodze
jak ptak w połowie myśli,
a każda myśl
jest powolnym, ciężkim skrzydłem
unoszącym się nad milczeniem

wśród gałęzi
przechodzą przez siebie cienie,
jakby szukały wspólnego kształtu
dla dwóch niespójnych godzin

i tylko serce
zawieszone na cienkiej nici zdziwienia
bije w rytmie,
którego nie da się zapisać —
bo każda nuta
jest próbą zrozumienia
czegoś większego niż światło

[Gosława]

Nie wiem dlaczego Twój wiersz przypomniał mi obraz "Miękkich zegarów  Salvadora Dali

[Wiechu J. K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@P.Mgieł Niełatwe to zadanie, ale próbować warto. Pozdrawiam :)