Niezaczęte - niedokończone

[hania kluseczka]

@Berenika97 przepiękny jest ten twój wiersz, czytam go kolejny raz, sama walczę z takim początkiem, który pewnie nie będzie miał końca, bo pewnie nie chcę i nie muszę być odważna i nadać mu imienia :) 

[Berenika97]

@hania kluseczka

Dziękuję za te piękne słowa. Nie zawsze trzeba być odważnym od razu - czasem najważniejsze jest po prostu pozwolić sobie czuć to, co czujemy. Niektóre początki mogą trwać dłużej, ważne jest tylko, aby miały zakończenie. Np. Wiele osób po stracie bliskich wspomina - nie zdążyłam / nie zdążyłem powiedzieć, że kochałem, przebaczyłem, i.t.p. Pozdrawiam.

 

[Christine]

@Berenika97 Bardzo ciekawy i oryginalny tekst, masz rację - jak się człowiek boi zacząć to nie będzie końca , a potem zostanie żal. Pozdrawiam.

[Berenika97]

@ChristineBardzo dziękuję!

[hania kluseczka]

@Berenika97 właśnie ze swojej perspektywy nie wiem, czy każdy początek powinien mieć swój koniec, nie mam problemów z okazywaniem uczuć,  pokazywaniem swoich emocji, pokazywaniem siebie, bez względu na to jaka jestem beznadziejna:P nie wstydzę się tego:P, odczuwaniem kogoś, przebaczaniem (to mi idzie najszybciej:P) wobec osób mi najbliższych, ale czasami na koniec, np. wypadałoby opuścić przyjaciela, zdobyć się na odwagę, zakończyć relację, podkreślić ją grubą krechą i iść w swoją stronę, bo powiedzmy, że sobie na to, naprawdę zasłużył, choć jak to mówią, wina rozkłada się podobno po obydwu stronach (ale po jego bardziej;) no i ja tej kropki nad i, nie umiem i nie chce postawić, bo wiem, że tego będę najbardziej żałowała, takiego właśnie zakończenia, wolę dać szansę, kolejnemu, baaardzo długiemu początkowi :)