Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Simon Tracy

Brzmi jak manifest samotności.

Bardzo mi się podoba, że sięgasz po słowiańskie bóstwa - nadają wymiar rytualny, jakby odcięcie od ludzi było powrotem do starszego, surowszego świata. To jeden z najlepszych wierszy, jakie czytałam. Lubię Twoje pisanie, zarówno prozę jak i wiersze, a więc lubię też twórcę tych dzieł. :)

ps. Twoja twórczość jest inspirująca.

Opublikowano

@Berenika97 Bardzo dziękuję. 

U mnie w poezji często powrót do korzeni słowiańskich łączy się z moją rodzimowierczą wiarą jak i pamięcią o przodkach. 

Ale i Ty pięknie ujęłaś ten powrót do surowszego świata. 

A ja lubię pisać choć ostatnio zupełnie straciłem wenę przez nadmierny stres.

Opublikowano

@Simon Tracy Fascynuje mnie, jak łączysz w swoich wierszach wiarę i pamięć – to daje tekstom głębię, którą czuje się między wersami. Rozumiem, że stres może zaszkodzić kreatywności. Czasem warto sobie dać oddech, żeby wenę znowu znaleźć. Mam nadzieję, że szybko to nastąpi :)) Pozdrawiam. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To można dopiero zrozumieć w momencie, w którym się spotka kogoś, do kogo można przypiąć taką właśnie wizytówkę (wiersz).

Wbrew pozorom nie trzeba chodzić koło takiej osoby jak po szybie... ostrożnie i cicho. Wystarczy być sobą.

Jeśli taka osoba da człowiekowi miejsce obok siebie... to jest będzie bardzo dobre miejsce.

 

Bardzo mi się podoba wiersz.

Pozdrawiam :)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...