Ewolucja 2-0

[Migrena]

 

Na początku było bajoro.
Czas jeszcze się nie zaczął,
a błoto już miało ambicje na filozofa.

Niebo nie wiedziało jeszcze,
że ma się odbijać -
stało jak ekran, który czeka
na pierwszy trailer stworzenia.

A Bóg ziewnął,
zgasił słońce jak żarówkę z Ikei
i pomyślał:
- Niech się stanie coś śmiesznego.

Bóg wpatrywał się w bajoro
jak w niedokończony sen,
który postanowił sam dokończyć,
nie znając zakończenia.

I buch !
Piorun zjechał z nieba
jak po zjeżdżalni z empatii,
prosto w środek kałuży boskiej nudy,
a błoto eksplodowało jak myśl,
kiedy pierwszy raz zdała sobie sprawę, że istnieje.

Woda zaczęła bulgotać
jak czajnik podłączony do Wieczności.
Komary zemdlały z wrażenia,
żaby odśpiewały hymn do Chaosu
w tonacji błota-dur,
a wodorosty zaczęły tańczyć walca z gromem.

W środku zamieszkała myśl -
jeszcze bez kształtu,
ale już z planem założenia konta na Facebooku
i kanału na YouTubie:
„Życie od zera.”

Życie zaczęło mrugać
jak neon w tanim motelu kosmosu -
raz świeciło, raz gasło,
jakby Wszechświat próbował przypomnieć sobie hasło do samego siebie,
ale już chciało być reklamą sensu.

Tak narodziło się życie -
mokre, bez sensu,
ale z potencjałem na reality show.

Pierwszy okoń otworzył oczy i rzekł:
- Kim jestem?
A drugi mu na to:
- Nie wiem, ale mam ochotę kogoś zjeść.

I to była pierwsza rozmowa egzystencjalna w dziejach świata.
I od tamtej pory
wszelkie filozofie zaczynały się od pustego brzucha.

Trzeci, z zacięciem na medyka,
uznał, że połowa okoni będzie miała pipki,
a druga połowa psipsiaki.
Czwarty, bardziej filozoficzny,
wyciągnął płetwę z błota i zawołał:
- Zróbmy coś wielkiego!
Może drzewo genealogiczne!

I tak zaczęła się ewolucja.

Okonie rosły,
kłóciły się o priorytety genetyczne,
zakładały pierwsze partie polityczne:

Koalicja Naprzód z Funkcją do Tyłu (czyli Do Dupy),
Płetwa+,
Zieloni Byle Była Kasa,
i Partia Przemiany w Gówno -
obiecywali złote rybki, a wyszły karasie po wypadku.

Wszystko kwitło -
dosłownie i w przenośni -
aż pewnego dnia
dwie panie okoniowe,
z oczami jak perły
i ogonami jak wąż boa,
postanowiły wyjść na brzeg.

Ich ruch był powolny,
ale historia zawisła jak ekran ładowania
w komputerze Boga -
99% stworzenia
i ani procent pewności, po co.

– O, patrz,  powiedziała jedna,
to chyba ląd.
- A po co nam to? spytała druga.
- Nie wiem.
Ale może tam mają Wi-Fi.

I wyszły.

Na brzegu trawa pachniała
jak świeżo otwarty mem,
a słońce przypiekało łuski
jak grzeszne sumienia.

Z każdą minutą coś w nich pękało.
Z płetw robiły się łapy,
z łap dłonie,
a z dłoni - selfie.
A potem pierwsze filtry -
żeby stworzenie wyglądało lepiej niż Stwórca.

– Patrz ! krzyczały.
- Możemy się dotknąć!
– Możemy się pomalować!
- Możemy mieć opinie!

Tak narodziły się kobiety -
z błota, z ognia
i z potrzeby depilacji.
nawet tych miejsc  których nikt nie powinien oglądać bez zaproszenia.

Pierwsza wynalazła szminkę,
druga eyeliner,
a trzecia - sens istnienia
(ale tylko do weekendu).

Kiedy Karol Darwin z Galapagos zobaczył to w wizji,
wypluł herbatę
i napisał teorię,
żeby jakoś to wytłumaczyć światu.

A świat mu uwierzył,
że brunatny ptaszek to dziadek niemieckiego kanclerza.
Bo ludzie zawsze wierzą w rzeczy,
które pozwalają im spać spokojnie.

Darwin notował:
„Człowiek pochodzi od małpy.”
A Bóg na marginesie dopisał:
„Nie, Karolu. Człowiek pochodzi od żartu.”
Tyle że żart wymknął się z kontekstu.

Człowiek -
to tylko śmiech,
który nauczył się chodzić na dwóch nogach.

Bo ewolucja nie miała celu -
miała tylko poczucie humoru.

Małpy zeszły z drzew,
bo liście nie miały dostępu do Netflixa.
Zeszły z drzew,
zostawiając w koronach echo,
które do dziś udaje sumienie człowieka.

Pierwsi ludzie odkryli ogień,
żeby podgrzać swoje ambicje.
Potem żelazo, proch i kapitalizm.

I tak oto życie
zaczęło się sprzedawać w promocji.

Teraz, po tysiącach lat,
siedzimy w klimatyzowanych jaskiniach,
piszemy wiersze o sensie istnienia,
a w tle reklama mówi:
„Kup nowego człowieka -
teraz z funkcją auto-ironia!”

Darwin przewraca się w grobie
z prędkością trzydziestu trzech obrotów na minutę,
jak stara płyta winylowa
z napisem Survival Mix.

Bo ewolucja trwa -
tyle że dziś odbywa się w wersji cyfrowej.

Kliknij.
Zmutuj.
Wyślij.
Zaktualizuj geny.

Zgódź się na pliki cookies istnienia,
zanim algorytm oceni,
czy nadajesz się
na Bajoro 2.0.

Ewolucja to kabaret,
w którym Bóg udaje, że nie zna pointy,
a publiczność udaje, że ją rozumie.
A śmiech jest tylko sposobem,
w jaki Wszechświat ukrywa swoje łzy.

A Bóg, poprawiając się w fotelu z galaktyk,
pomyśli:

Żart był dobry.
Ale sequel jest fatalny.

 

 

 

 

[Omagamoga]

głęboko , pamietaj chodzenie po bagnach wciąga .
pominąłeś szatana który podobno jest królem ziemi , ale bez obaw , Bóg powiedział czyńcie sobie ziemie poddaną czyli szatan też się w to wlicza i nie ważne są jego oblicza . 

[viola arvensis]

@Migrena koniecznie napisz c.d. 

 

Tekst wciąga jak grzęzawisko (wiesz, takie ciepłe bagienko, z którego nie chce się wyłazić).

I może to niestosowne, ale mnie ta opowieść rozbawiła, choć jest wiadomo- poważna i głęboka. 

 

Super masz pomysły !

 

[huzarc]

@Migrena

To wiersz, który śmieje się zamiast napawać „mądrościami”. Kosmos jako przerysowany żart, bo rzeczy niepoważne i prowizorki wychodzą najtrwalej.

Zamiast patosu stworzenia — mimowolne nieuczesane konwencje.

A w tym wszystkim człowiek to nie pomnik, tylko błysk, który próbuje się zrozumieć.

 

[Migrena]

@Omagamoga

 

kurcze.

faktycznie zapomniałem o szatanie :)

 

dziękuję :)

 

 

 

 

@viola arvensis

 

"napisz c.d."

 

dla Ciebie......ja dla Ciebie napiszę całą sagę byle tylko uśmiech trwał na Twojej twarzy i w sercu pięknym.

 

Wiolu.

dziękuję bardzo, bardzo :)

 

 

[Nata_Kruk]

@Migrena... w kilku miejscach szczerze się uśmiechnęłam.

Traktuję całość z przymrużeniem oka, ale dodam także, że treść byłaby fantastyczna

na.. stand ap.  Pomysłów Ci nie brakuje... :)

Pozdrawiam.

 

 

Edytowane 2 godziny temu przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[iwonaroma]

:D ;)

Boże, dzięki Ci za żart, satyrę, kpinę etc.

bo bez tego tylko zera :(

[Omagamoga]

@iwonaroma i jedynki