Słony Karmel

[huzarc]

Widzę — słony ślad zostawiony na policzku,

lśniący drżeniem wnętrza oceanu spojrzenia.

Wiesz — obraz rani mocniej niż słowo milczenia,

mój rozbierany ze śpiewu przez mrok słowniczku.

 

Jeszcze przemówisz światłem ust — nie bez przyczyny.

Idę malować na rozkaz ziemię pożogą,

aby zmartwychwstać, gdy już anioły przemogą

czas burz — i wspomni mnie twój głos, jako jedyny.

 

[KOBIETA]

@huzarc

 

Wiem :) przecież zawsze podnosimy się…a smak słony karmel pozostaje głęboko w nas, tracąc  swoją słoność…

 

Jest doskonały

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Twój wiersz ! 

[Migrena]

@huzarc

 

fantastycznie napisany wiersz o dramatycznej transformacji i nadziei na pamięć pośród emocjonalnej destrukcji.

 

"jeszcze przemówisz światłem ust" - świetnie.

 

mówi do mnie Twój utwór duchem nowoczesnej poezji.

 

gratulacje !