Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@MigrenaWidziałam film Mój przyjaciel Hachiko , w roli głównej Richard Gere.

Tam, profesor, jego pan umarł, a pies miesiącami czekał przed uczelnią, nie rozumiał co się stało, 

do nikogo innego nie chciał, uciekał i wracał na miejsce, patrzył wciąż na drzwi, za którymi kiedyś zniknął

profesor.

Opublikowano

@Migrena

Twój wiersz jest niezwykle empatyczny i głęboko poruszający. Nadałeś "głos" istocie, która kocha bezwarunkowo, ale nie potrafi nazwać swojej straty. A żałoba jest wielka. Pies, który "nie zna słowa śmierć, tylko kształt ciszy po dłoni", to obraz, który łamie serce. Zakończenie jest subtelne i druzgocące. "Z każdym dniem jest mniej psa w psie, więcej ciszy" to poetycki zapis powolnego gaśnięcia z tęsknoty. A obojętność świata ("ptaki nawet tego nie widzą") tylko potęguje dramat.

To jest wiersz-pomnik. Pomnik wystawiony cichej, niezrozumianej miłości, która nie umie odejść, dopóki sama nie zamieni się w proch.

To piękna, mądra i nieskończenie smutna poezja.

Opublikowano (edytowane)

@KOBIETA

 

Dominiko.

dla Ciebie ten wiersz może być o wszystkim, bo to Ty wyznaczasz granicę i obalasz przesądy i zabobony.

 

Tyś jest natchnieniem miłosnych uniesień :)

 

dziękuję Dominiko :)

 

 

 

@Robert Witold Gorzkowski

 

dziękuję Robercie.

 

 

 

 

@Berenika97

 

Nika.

Ty tak pięknie potrafisz rozumieć.

 

czujesz głębie wiersza, jego przesłanie i ducha.

 

dla Ciebie warto pisać.

 

przyjdzie taka chwila, że o Tobie będziemy pisać wiersze.

 

bo jesteś pięknem tego portalu !!!!!

 

dziękuję.

 

 

Edytowane przez Migrena (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...