urodziny

[Alicja_Wysocka]

słyszę, jak szepcze:
nie zamykaj mnie w tytule,

pozwól mi rosnąć.

jestem wiersz, który przyszedł

nie z głowy, lecz z międzyświata -
z tego miejsca,

gdzie myśl staje się światłem,

a uczucie przybiera formę słów

tylko po to,

by człowiek mógł je rozpoznać.

*

Jeśli chcesz,

możemy go wspólnie ochrzcić.
Nie tytułem, ale imieniem

- takim, które pachnie Tobą,
które będzie mu błyszczeć

na czole jak promień 

między jesiennymi liśćmi.

 

 

 

 

 

 

 

 

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

głęboka refleksja na temat natury poezji i aktu twórczego.

wiersz jest de facto ożywionym dialogiem z samym dziełem,
które staje się autonomiczną istotą.

to manifestem artystycznej wolności oraz apoteoza  poezji jako bytu pochodzącego z głębszego, duchowego źródła.


w drugiej części ten proces jest eksternalizowany
i skierowany na zewnątrz.

do czytelnika.

to ja nadam mu imię: PRZYJAŹŃ.

 

Aluś.

piękny wiersz popełniłaś !!!!

[Alicja_Wysocka]

@Migrena Wiesz, czasem myślę, że Przyjaźń, to większe słowo niż Miłość. Mam przyjaciół, którzy

z biegiem czasu, pomimo jego upływu, kilkudziesięciu lat stają się jeszcze bardziej potrzebni, czas tego nie psuje, są jakby bardziej wypróbowani. A miłość, choć powinna choćby z samej nazwy, być większa,

z czasem blednie, powszednieje i jeszcze coś bardziej gorszego przynosi.

Dziękuję za pomysł, przemyślę :)

Edytowane 8 godzin temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

 

z filozoficznego punktu widzenia Miłość to największa siła napędowa dążenia do Piękna i Dobra.

 

natomiast Przyjaźń to najważniejszy element szczęśliwego życia.

 

te dwa słowa nie są najważniejsze, ale są najpiękniejsze :)

 

 

jak to się cudownie dzieje,  że istnieją na świecie ludzie którzy potrafią o tym pisać wiersze - 

 

to Aluś o Tobie  :)

 

 

 

[Alicja_Wysocka]

@MigrenaNo nie żartuj sobie :)

Znam kogoś, bardzo bliziutko, kto oczekuje, że nazwę ją przyjaciółką, nawet mnie o to zapytała wprost

- czy my jesteśmy przyjaciółkami?

Byłam w małym kłopocie, bo myślę, że przyjaciółka powinna to wiedzieć, to się czuje - a ja nie wiedziałam co jej odpowiedzieć. Jak odpowiedzieć, jeśli nie chcesz urazić? 

Upatruję też kolejności w tych słowach, bo jeśli po przyjaźni przychodzi miłość, to chyba chyba jest bardziej poprawne niż odwrotnie. Jeśli odwrotnie - niezwykle rzadkie

 

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

 

ale.....ja właśnie się z Tobą zgadzam !!!!

[Alicja_Wysocka]

@Migrena To piękne, dziękuję :)

@obywatel dziękuję za ślad :)

Edytowane 4 godziny temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[obywatel]

@Alicja_Wysocka Alu zostawiłem ale dla mnie oczko? 

To powiem szepcząc ledwie mu wykreśl zostanie dodać na jego....

Albo nic nie rób tylko proszę o uśmiech:)

[huzarc]

@Alicja_Wysocka

To bardzo subtelny, delikatny, a przy tym, co ważne — świadomy wiersz o samej naturze poezji. Tekst o akcie tworzenia, o refleksji metapoetyckiej.

[Alicja_Wysocka]

@obywatelO to chodziło?  :)

 

@huzarcMam już cd. ale niech sobie odetchnie w łóżeczku zwrotkowym :)

Dziękuję :)

@Wiesław J.K., również dziękuję :)

[tie-break]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dla mnie to jest pestka wiersza.

Z tym, że poecie nie wystarczy po prostu - użyć słowa.

Artysta każde słowo stwarza od początku, nadając mu własny, niepowtarzalny sens w kreowanych obrazach.

 

A jeśli jeszcze mogłabym wepchać się między śledzika a wódeczkę do Twojej dyskusji z Migreną - czy ma znaczenie, jak nazwiemy jakąś relację? Są takie, które nie mieszczą się w żadnych stereotypach, czy to przyjaźni, czy to miłości, czy czegokolwiek... Po prostu są i mają wpływ na nasze życie. Dobrze, jeśli to piękny wpływ, jeśli są to relacje przynoszące spokój, inspirujące do pozytywnych działań, czyniące nasze spojrzenie na świat lepszym, bardziej optymistycznym. 

Po to jest poezja, żeby nadać im ciało. Właśnie, by człowiek mógł je rozpoznać, ale to wcale nie musi być w ramach tego, co już inni wcześniej poukładali i skatalogowali...

[Alicja_Wysocka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Ależ proszę, wcale się nie wpychasz.

Nie ma znaczenia sama nazwa, chyba, że komuś bardzo na tym zależy. Mnie wystarczy, że jest dobrze,

że pasuje, że nie męczy, nie przymusza. 

Tylko zwyczajnie i tak po ludzku, można się chociaż przyzwyczaić czy polubić, można?

I po czasie już się tęskni za kimś czy za czymś - nienazwanym, niech będzie :)

[viola arvensis]

@Alicja_Wysocka no właśnie, i czuję jakiś niedosyt i czekam na c.d

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Alicja_Wysocka]

@viola arvensis Violu, za kilka dni :)

@Wochen :)

[Berenika97]

@Alicja_Wysocka

Piękny wiersz o naturze twórczości - o tym, że prawdziwe wiersze przychodzą, nie są konstruowane. Masz niezwykłą intuicję poetki - najlepsze teksty rodzą się "z międzyświata", z przestrzeni między myślą a uczuciem, między tym, co niewysłowione, a tym, co przyobleka się w język.

Wspaniała jest prośba wiersza: "nie zamykaj mnie w tytule, pozwól mi rosnąć". To sprzeciw wobec definiowania, ograniczania znaczenia. Wiersz chce pozostać żywy, otwarty na interpretacje.

Słyszysz swoje wiersze, więc niech ten wiersz też rośnie, niech pozostanie otwarty.

 

[KOBIETA]

@Alicja_Wysocka

 

Z międzyświata myśli i emocji :) z chaosu zrodzony, kształt :) wzrasta uniesieniem :) 

 

zgadzam się

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97,@KOBIETA, dziękuję dziewczyny, tylko trzeba go poubierać w słowa, bo myśli dopiero stają się widoczne, kiedy damy im ubranka w postaci słów, 

pozdrawiam serdecznie :)

[KOBIETA]

@Alicja_Wysocka

 

Niczym ubieranie lalek :) i przebieranie :)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Alicja_Wysocka]

@KOBIETA

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lalki są nieżywe, a myśli tak, marudzą przy dobieraniu ubranek, żadne im nie pasuje, mało tego, 

nie chcą leżeć, ani siedzieć przy innych. życzą sobie szczególnych miejsc i słów :)