przystań

[lena2_]

między aplauzem świata

a szeptem duszy

jest miejsce

 na ciszę

 

w tym sanktuarium

można spotkać

siebie

 

jeżeli tylko

jest  gotowość

 

na prawdę

 

 

Edytowane 5 godzin temu przez lena2_ (wyświetl historię edycji)

[tie-break]

@lena2_ Aplauz świata i szept duszy to dwie skrajności. Między nimi jest ogromna przestrzeń.

Ogólnie to chyba chodzi o zachowanie równowagi wewnętrznej, wtedy człowiek nie miota się od ściany do ściany. W amoku właśnie staje się głuchy i ślepy - na siebie, jak piszesz, ale też na innych. Generalnie - na świat.

[Berenika97]

@lena2_ Piękny wiersz. Ta cisza między aplauzem a szeptem – to chyba jedno z najtrudniejszych miejsc, ale rzeczywiście jedyne, gdzie można naprawdę siebie spotkać. :)

[Migrena]

@lena2_

wiersz refleksyjny.

 

to manifest o priorytetach.,

 

najważniejsza relacja, jaką mamy, to ta z samym sobą, a jej pielęgnowanie wymaga świadomego wycofania się ze świata zewnętrznego. 

 

 spokój jest osiągalny tylko poprzez ciszę i odwagę.

 

podoba mi się :)

 

 

[viola arvensis]

@lena2_ 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

- cudownie to napisałaś, dodam tylko, że tam można też spotkać samego Boga :)