Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zakamarki

tie-break
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

tie-break

tie-break

Opublikowano
Opublikowano

Już tu kiedyś byłam,

na przecięciu dotknięć i ulic,

gdzie słowa mogą tylko

zbliżać się wciąż do krawędzi

ostrożnie,

uparcie.

 

Po własnych śladach

przechodzę wszelkie pojęcie.

To prawda, że wieczność tak się traci,

jak blask wycieka z nieba -

 

- wąską szczeliną zmierzchu

w niedokończone ciepło.

 

A jesień wyprowadza na spacer

kolejne miasta.

Powiedzieć - nie powiedzieć? -

- zastanawia się królewna Fiona

na podartym plakacie,

który wiatr zapomniał zerwać

ze ściany domu-widmo.

 

Jesienny dom-widmo -Tie-break, sierpień 2025

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

3
huzarc

huzarc

Opublikowano
Opublikowano

@tie-break

To bardzo dobry, dojrzały wiersz. Jest  subtelny, inteligentny i dobrze wyważony między obrazem a refleksją. W rezultacie cały wierszbalansuje na granicy egzystencjalnej zadumy i poetyki miejskiej melancholii, przy zachowaniu lekkości języka.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      Miłość

      Przez infelia · Opublikowano

      Świeżo malowany paznokieć złamałam, Chcąc pogłaskać cię ze współczucia po głowie. Jesteś szorstki, skarbie, glacę masz z agrestu, Krzywisz się, gdy cię całuję namiętnie.   Chociaż kłów nie wystawiam, jadem nie truję, Smoka nie widziałeś? później się umaluję. Patrzysz na mnie zza gazety tępo, Jakbym ukradła ci schabowego z talerza.   Do matki dzwonisz, gdy mleko mi z gara wykipi. Są dni, kiedy rozmawiamy po niemiecku, I takie, jakbyśmy byli sławnymi solistami W wiejskim zespole metalowym „Krzyk”   Córka przed nami się chowa pod stołem I z klocków buduje domek wariatów, A my w nim mieszkamy – tanim, bo bez klamek. Głupcze, naucz dziecko jeździć na rowerze!   I po gałęziach skakać – wie, jak z procy strzelać? Pokaż jej psikusy, niech sąsiedzi drżą ze strachu. Daj mi dokończyć szalik z włóczki pod choinkę. Obiecałeś kąpiel w stawie na golasa – i co? nici?   Do Egiptu już mnie nie zabierzesz na wielbłądy, Cioci z Ameryki nie zobaczę ani jej dolarów. Pozostały nam wycieczki do warzywniaka. Antoś, ty fajtłapo moja, ja cię kocham,   Choć życie nasze nie bywa lukrowane, W nim wszystkie drogi zbliżają nas ku sobie. Wystarczy, że rano budzimy się rozmarzeni... Mamy cały wszechświat do przemierzenia.  
    • FaLcorN
      Cztery pory

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @viola arvensis Chwytać każdą chwilę z lodu, lawy, szkła.. Przecież my na chwilę.. póki serce gra.   Pozdrawiam! Dobrego tygodnia!
    • Amber
      Drogowcy

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym  Michał Nie ma to, jak prosta droga do celu, szeroka jak rzeka :))
    • truesirex
      Spowiedź

      Przez truesirex · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Waldemar_Talar_Talar
      Jest tak piękna jak las który nadziei się kłania

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      @Adam Zębala - dziękuje - 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...