Rzeź listopadowa

[Simon Tracy]

Wiąz samobójców.

Sam wybrałeś to drzewo 

na miejsce spoczynku.

U jego korzeni, Twa mogiła przeklęta.

Pełna gnijącego listowia 

i zmurszałego drewna.

Ktoś nawet postawił w niej krzyż.

To na pewno nikt z naszych marynarzy.

Wypełnia się nasza wola.

Przeżyłem niejedna rzeź. 

Lecz żadna wroga flota nie była jak ta śmierć, bezduszna, agresywna. 

Boję się o swoją duszę.

Boję się jej kradzieży.

 

Wybrałeś sobie najprostszy jej rodzaj. Grzechy. Kiedy mnie biją,

szarpią i drapią, upiory ofiar naszych 

przy każdej obranej drodze. 

Ty ich przyjacielu

jeszcze z piekła podjudzaj.

A ja wyłupię sobie oczy i wyrwę język. 

By nie widzieć i nie czuć. 

Od szaleństwa w malignie

się odgrodzę.

 

Wierszem to wszystko opiszę.

Podaj mi tylko z tuszem przybór.

Oczyma już tylko wyobraźni.

Wyczuwam, wiązy stare, parkowe.

Aniele śmierci! 

Ty rozkopałeś te mogiłę.

Prowadzisz mnie do niej spokojnie. 

Pod skrzydłem z krwawych piór.

Rozpłynę się w niej i z nią 

w te mgły cmentarne, zimne, listopadowe.

 

[huzarc]

@Simon Tracy

To mocny, mroczny wiersz o winie, śmierci i utracie wiary. Ale ja lubię tak gęste słowa:)

 

[Simon Tracy]

@huzarc Bardzo dziękuję i cieszę się że moje mroczne teksty odnajdują tu jednak mimo wszystko czytelników

[Berenika97]

@Simon Tracy

"Wierszem to wszystko opiszę" - i opisujesz. Ten wiersz to jak zejście do własnego piekła, do wiązu samobójców prosto z Dantego.

To bardzo mroczny i intensywny wiersz pełen bólu, poczucia winy i zmierzenia się z własną śmiertelnością. Mocne, przejmujące słowa. "Boję się o swoją duszę" - ta szczerość i bezradność wobec własnych czynów, upiory ofiar "przy każdej obranej drodze"... To wiersz pełen rozliczenia.