Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Toyer To taki pogodzony z życiem wiersz, który mówi - godzę się na wszystko,

co daje życie.

Nawet z samotnością, która bywa jak wierna towarzyszka.

Widzę w nim też zgodę na cykl: miłość, rozstanie i powrót do niej.

Samotność zawsze czeka cierpliwie, choć nigdy nie daje pełni, ale jest wierna, dlatego zostaje - wybacza niewierność, zawsze.

 

Edytowane przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Toyer

Twój wiersz to poruszająca refleksja nad złożoną relacją z samotnością, którą przedstawiasz jako wierną towarzyszkę życia. Pięknie oddajesz ten paradoks - z jednej strony samotność jako coś, co zawsze przyjmie nas z powrotem, z drugiej jako stan, który chcemy opuścić.


 

Opublikowano

@Maciek.J Słyszałem nie wyobrażam sobie bez Ciebie życia - przyszła choroba - miłość zniknęła 

 @Annna2 Miałem romans bez samotności parę lat - miłość bardzo intensywna - ale przepadła

 @Berenika97 Obecnie nie jestem gotowy na opuszczenie samotności 

@Marek.zak1 Kiedy jesteś samotny marzysz o miłości kiedy miłości nie masz akceptujesz samotność 

@Alicja_Wysocka Zgoda pozorna ale innego wyjścia nie ma 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...