Kord: Przed Świtem cz. 1

[Tectosmith]

Gdybym miał wybierać po prostu nie urodziłbym się nigdy. No, ale gdybym jednak był zmuszony bo karma, przeznaczenie, jakiś bóg; wymyśl sobie powód; to zmieniłbym nie jedno, ale dwa wydarzenia ze swojego dzieciństwa. A już dalej poradziłbym sobie ze wszystkim.
No, ale jednak się urodziłem, jednak doświadczyłem i wcale sobie nie poradziłem. Tak mi się kiedyś wydawało, że prę do przodu, że  będzie lepiej, ale życie po wielu latach kazało mi zweryfikować to "wydawanie się". 
Gdyby te dwie rzeczy się nie wydarzyły, to... 

Rozmyślania przerwała... cisza... 
Głucha, niema i mroźniejsza niż arktyczne powietrze cisza. 
Ostrożnie przesunąłem palec na spust Raka. Nie odbezpieczam, bo nigdy nie jest zabezpieczony. W tym świecie nie ma czasu na zastanawiania się i ostrzeganie kogokolwiek o intencjach; Albo ja, albo oni, albo zmutowana natura. 
Nie otwieram oczu, bo noc jest tak ciemna, że nie widać nic na wyciągnięcie ręki. Staram się nie poruszyć pod plastikowym brezentem, żeby nie zaalarmować nikogo i niczego jakimś szelestem. 
Leżę na prawym boku. To trochę niewygodnie, żeby pomóc sobie na czas bronią palną, ale kiedy leżę na lewym to słyszę bicie własnego serca... Taka ciekawostka. 
Bardzo uważnie wsłuchuję się w ciszę. Jak to się stało, że nagle nie ma najmniejszego podmuchu wiatru? 
Pieprzone zbiegi okoliczności. Nienawidzę tego bo wiem, że to początek kolejnych kłopotów. Zawsze jest tak samo, najpierw jest cisza albo w otoczeniu, albo w umyśle a później trzeba działać i to nie w rękawiczkach. 
Jest! 
Wyławiam delikatny szelest z głuchego mroku. To nie człowiek, ludzie są bardziej hałaśliwi, ale to wcale mnie nie uspokaja, bo na człowieka wystarczy jeden strzał z broni, ale nie na te bestie! Tak jakby wiedziały, że w smolistej ciemności nie da się celować... 
Nie ruszam się. Czekam aż poczuję oddech na twarzy i ten cholerny smród... 
Czekam...

Edytowane 20 Października przez Tectosmith (wyświetl historię edycji)

[Wiechu J. K.]

@Tectosmith Witam! Brzmi to apokaliptycznie. Obserwując ostatnie wydarzenia na świecie i w Polsce, można zauważyć, że coś się święci, a ta bestia kojarzy mi się z siłami zła opisanych w Objawieniu. Pozdrawiam serdecznie.

[Tectosmith]

Dziękuję Ci serdecznie. Mam nadzieję, że w miarę lekko się czytało. 

 

[Wiechu J. K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Tectosmith Powiem tak, ciekawe przemyślenia zawarłeś w tej krótkiej opowiastce. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[violetta]

Myśl pozytywna nas uratuje:)

[Tectosmith]

@violettaTaaaa

[violetta]

@Tectosmith ta czy nie ta , to tandetna:)

[Berenika97]

@Tectosmith

Twój tekst odebrałam jako mocny, surowy, taki, co ściska za gardło. Sceny ciszy i zagrożenia trzymają w napięciu. Rozważania o życiu do aktu czekania z bronią jest przerażająco wiarygodne. Zastosowałeś silne obrazy (mrok, plastikowy brezent, oddech, smród), które powodują, że to się czuje. Zaintrygowałeś zdaniem „gdybym mógł cofnąć dwie rzeczy z dzieciństwa”. Szkoda, że jest to duże niedopowiedzenie, częściowe wyjaśnienie wzmocniłoby może napięcie psychologiczne. Tak jak sugestia apokaliptyczności. Ogólnie podoba mi się. Pozdrawiam.

 

[Tectosmith]

@Berenika97Bardzo dziękuję za tak szczegółową analizę. Jeśli idzie o te dwie rzeczy z dzieciństwa to nie chciałem tego teraz wyjaśniać. Wydawało mi się, że prolog będzie zbyt długi a przez to nudny. Dziękuję raz jeszcze i pozdrawiam serdecznie. 

[Marek.zak1]

Od dawna wiadomo, że między północą, a świtem, z szaf, kątów i innych zakamarków wychodzą potwory i straszydła. Niektórzy są przygotowani, inni nie. Ja mam w szufladzie miotacz gazu.  

Pozdrawiam

[Tectosmith]

@Marek.zak1Dziękuję za czytanie. Pozdrawiam serdecznie. 

[Kwiatuszek]

@Tectosmith Urodziłeś się po to żeby pisać. Dawno nie widziałam tu Twojej prozy. Wielkie wejście po przerwie. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.