w matni

[Wochen]

rosną stosy książek których nikt nie czyta

wieczne pióro kreśli gdzie piękno spotykać

jak ozdobić kwiatem słowa do człowieka

kiedy zmusza ulica przeklinać lub uciekać

 

 

 

[Annna2]

@Wochen  fakt- czytelnictwo spada

[Jacek_Suchowicz]

@Wochenfajne ostatnia strofa za słabo można mocniej

 

gdy zmusza kląć nas rynsztok albo uciekać

 

pozdrawiam

[Alicja_Wysocka]

@Wochen

Twój wiersz pięknie pokazuje paradoks życia - z jednej strony ciężar codzienności, z drugiej - możliwość zatrzymania się przy drobnych cudach.

„Wieczne pióro” i kwiat słów przypominają, że nawet w matni można znaleźć przestrzeń na piękno

i rozmowę z drugim człowiekiem. To krótka chwila, a jednak tak pełna światła.

 

Życie przygniata, lecz słowa - jak kwiaty - wciąż mogą rozkwitać.