Vilanella dla Niej III

[Annna2]

 

 

Jestem? Bez Ciebie próżna ta gra.
Tam z wiatrem bawią się nasze drogi,
puszczą się potem latawcem za dnia.

W kieszeni upchnięta szklista łza,
jeszcze raz, ale wiatr znów srogi.
Wiem, że bez Ciebie próżna ta gra.

Historia wciąż z tatarakiem igra.
Aerobik zieleni kwiatami podłogi,
beztrosko puszczę latawce za dnia.

Liści niestałość bezwiedna dziś mgła,
schowane w pudełku - kręte są drogi.
Jestem? Bez Ciebie próżna moja gra.

Z cienia wychodzi dziś moje ja,
tęsknoty są jak zim zawalidrogi.
Wypuszczę potem latawcem za dnia.

Ramię deszcz trąca , cierpkie jak kra,
myśli dźwiękiem nasycić tym drogim.
Wiem, bez celu jest ta moja gra,
Jest latawcem puszczonym za dnia.

Edytowane 6 godzin temu przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

[Annna2]

@violetta, @Migrena, @huzarc dziękuję

[Annna2]

@Andrzej P. Zajączkowski, @Maciek.J dziękuję

[Berenika97]

@Annna2

W wierszu tak wiele tęsknoty. Powtarzające się wersy - "bez Ciebie próżna ta gra" i obraz latawca - tworzą rytm przypominający kołysankę rozpaczy.

Piękny obraz latawca - jest wieloznaczny.

Szczególnie poruszający jest wers "Z cienia wychodzi dziś moje ja".

Niezwylke  melancholijny tekst.

[Maciek.J]

@Annna2 wiem, że nie o tym jest twoja vilanella ale zobaczyłem siebie w tym latawcu - wolny przepadne w chmurach i spłonę w słońcu a kiedy złapiesz mnie za sznurek  i zatrzymasz w ciepłej dłoni będę szczęśliwy, że nie jestem sam...

Dzięki za piękny wiersz