S_pokój

[Nata_Kruk]

                          S_pokój

 

 

Wygląda jak stacja rozrządowa - bez górki. 
Wzory na podłodze splotły się z nitkami torów.          
Mkną wagoniki, delikatny stukot kół, niczym
mruczanki kota, przenosi mnie w bajkosferę.
Nad głową aromat waniliowej herbaty i...
zbłąkany motyl, który wleciał niechcący oknem.
Pewnie węszy, gdzie by tu na gapę.

 

Rozsypany mak jak pył, za chwilę przeładunek 
złota ziemi - czarna fasola udaje węgiel, a ten, 
parzy niejeden ozor w eterze kontynentu.
Czas się zasupłał. W zegarze milczy kukułka, 
jedynie sygnał z komórki ponagla ciszę, 
gdy dzwonki jeszcze w uśpieniu. 

 

 

- sekretarka z telefonu - dzień dobry, 
czy... spotkanie rady odwołane.?

 

 

 wrzesień, 2025

 

 

[Berenika97]

@Nata_KrukTwój wiersz wywołał uśmiech. :) Wyobraziłam sobie prezesa w garniturze, który na podłodze bawi się wagonikami. :)

Bardzo podoba mi się też kontrast pomiędzy bajkowością a nagłym powrotem do rzeczywistości w ostatnich wersach. Piękny, sugestywny wiersz!

[Sylwester_Lasota]

Sprawnie poprowadzona, chociaż, moim zdaniem, nieco hermetyczna narracja, to której czytelnik musi sobie dowyobrazić jakiś kontekst sytuacyjny żeby ten opis spiąć w jakąś całość.

Uff, mam nadzieję, że wystarczająco jasno się wyraziłem :)

Pozdrawiam :)

[Natuskaa]

Czytając udaję się do kuchni :) Odmierzam, wysypuję, nie trafiam, ach te wzorki na kafelkach...

Bajkowo wyszło, ale przyjemnie, szczególnie, że i motyl i herbata... czyli oko i nos skorzystały. 

 

Pozdrawiam  :)

[Alicja_Wysocka]

@Nata_Kruk Natka, w co Ty się bawisz? Wszystko jedno,

rozsypałaś a następnie złożyłaś fajne zmyślątko :)