Uczucia

[Natálie Vašutová]

Jak się czujesz?

 

Nie lubię tego pytania.
Kryje w sobie dziwne żądania,
Czy jakieś fałszywe chęci poznania.

Kogo obchodzi prawda?
Lepsza jest wymyślona bajka!

Jak się czuję,
Na prawdę cię to truję?
Nie sądzę,
Ale ciebie wtrącę.

Jak się czuję?
Hmm, ciężkie pytanie,
Sama szukam jakieś sensowne wydanie.
Tonę w przybranych mi maskach, 
I zapominam o prawdach.

Jak się czuję...
Zmęczona.
Czy nawet w złości pogrążona.
Czekam na renesans.
By się zaczął nowy seans.

Nie bawi mnie już ta postać,
Którą tak bardzo chciałam zostać.
Chcę od niej uciec,
Ale nie wiem czy dam radę biec.

 

Kiedy to się skończy?
Kiedy kołowrotek udawanego życia się skończy?
Nie chcę już nowej twarzy.
Wolność mi się marzy!

Lalką nie chcę być, 
W kostiumach różnych żyć.
Skóra syntetyczna,
A pod nią dusza frenetyczna.

Wieczne uciszanie,
Fałszywe panowanie.
Kukiełki bez miny 
Wykonują rozkazy bez kpiny.
W jakim to świecie żyjemy?
Czy już na prawdę niczego nie czujemy?

[Konrad Koper]

@Natálie Vašutová Średnio na jeża. Mało treści - egzaltowany !

[JWF]

Autentyczny i szczery :)

[Toyer]

Na pytanie jak się czujesz - najczęściej odpowiada się dobrze - nawet gdy w środku dusza płacze