Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

lubię mówić i nie cierpię własnego głosu
kocham pisać i nie cierpię własnego pióra
kocham mówić tak: "Kocham", skrzydła albatrosa
podcinam jak straszna cenzura

 

do "głosu" chcieć rymu szukać bez patosu
do wersów akordy bez septym i kwint
pisać wiersze białe jak nieobrobiony marmur
nie sztubacko złote jak klimt

 

sprzedaję błahe namiętności, słodycze
zerwanych owoców intymności, furda!
krajam się i sprzedaję na części
jak najpospolitsza [...]

 

dojść prostoty słowa takiego jak "rozkosz"
nie rzucać się tylko w jego cierpkim miąższu
od imponderabilii, epitetów, od rozmów
zachęcam was wszystkich do postu

Opublikowano

@yfgfd123 Najładniejsza część  „pisać wiersze białe jak nieobrobiony marmur” - piękne porównanie, świeże i klarowne.

Piękny cytat cytat Słonimskiego - jak klucz interpretacyjny: wyznanie miłości do prostoty, do rymu i sensu, wbrew „modnym bełkotom”.

Nie wiem czy mój zachwyt do klasyki jest słuszny, ale siebie oszukiwać nie mam zamiaru.  Dla mnie jest jak śpiew  - nie każdy umie, ale każdy potrzebuje posłuchać.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...