Ja, hejter

[Marek.zak1]

 

 

Wyznanie szczere

jestem hejterem

wierzcie mi, że mam

od rana sam fun

nic tak nie bawi

jak przykrość sprawić

temu co znany

i podziwiany

ma kasę, sławę,

a ja zabawę

jak go opluję

wtedy się czuję

bosko wspaniale

szczęśliwy trwale.

Nie ma niczego

równie fajnego

jak dopierdolić

i że to boli.  

[lena2_]

Smutne ale prawdziwe...pozdrawiam:)

[Annna2]

@Marek.zak1  nie rozumiem tego "szczęścia" ale tak jest.

Wiersz bardzo bardzo dobry

[Jacek_Suchowicz]

zjawisko przykre i bardzo znane

to zawiść bezinteresowna

on ma coś więcej ja marny karzeł

więc mu dopieprzę co można

 

i jeszcze kasę od nacji wezmę

którym to Polska przeszkadza

bo za to płacą euro niejednym

a tutaj ma być bałagan

 

 

pozdrawiam

[Maciek.J]

niestety Marku, ale ja takim ludziom współczuję

bo jak mogą cieszyć kogoś czyjeś łzy albo smutek

z powodu jego nikczemnego postępowania

[Berenika97]

@Jacek_SuchowiczA farmy hejterów rosną - trudno zrozumieć to zjawisko, takiej jawnej zdrady własnej ojczyzny. 

@Marek.zak1

Siedzą w blasku ekranów,

palce tańczą po klawiszach,

serca małe jak orzeszek,

a ambicje jeszcze mniejsze.

 

 

[Marek.zak1]

@Maciek.J Maćku, hejter ma przyjemność w czynieniu przykrości, obrażaniu, więc dla mnie jest to rodzaj sadyzmu. Sadyzm to przecież to samo. Pozdrawiam

@Berenika97 Tutaj chodzi o jawną przyjemność z dowalania tym, którym się udało, bo to boli. Weźmy sport, najbardziej hejtowaną osobą jest Robert Lewandowski, bo sławny, bogaty i odniósł niewiarygodne sukcesy.  

Pozdrawiam serdecznie

[Nata_Kruk]

Marek.. trafiłeś nie w dziesiątkę.. w setkę... nie ta szklana.

[Gość]

Wierszyk takich sobie lotów, bo hejt to jednak bardziej złożone zjawisko, choć obiegowo sprowadza się je do zawistnego dowalania tym, którzy coś w życiu osiągnęli (sławnym ludziom, politykom, itd.). Od tego najbardziej rzucającego się w oczy oblicza hejtu można jednak stosunkowo łatwo się odciąć i zdystansować, bo jest wpisany w cenę popularności. O wiele gorszy jest hejt polegający na wybieraniu sobie w jakiejś grupie ofiary i systematycznym niszczeniu jej psychicznym. Dokonuje się to zazwyczaj  przy zachowaniu pozorów normalności, nawet życzliwości wobec innych osób, aby utwierdzić otoczenie w przekonaniu iluzorycznego obiektywizmu i obciążyć hejtowanego pełną odpowiedzialnością za jego konsekwentną dewaluację. Dzieje się tak często np. w grupach rówieśniczych (zjawisko "kozła ofiarnego" w klasie, np. rozpowszechnianie złośliwości o koledze, z dodatkową klauzulą - np. sam jest sobie winien, bo gruby i głupi), ale też w innych internetowych zbiorowościach, jeśli ktoś intencjonalnie i nierzadko w białych rękawiczkach nęka konkretną osobę wmawiając jej, najogólniej ujmując, że jest z nią jakiś problem. Takie zachowanie, o ile ktoś nie zna jego podłoża i mechanizmu (prawie zawsze prowodyrem jest jednostka narcystyczna, zaburzona) to najbardziej toksyczna forma hejtu. 

 

Edytowane 24 Sierpnia przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

@Nata_Kruk Dzięki wielkie. Pozdrawiam  serdecznie. M. 

@Naram-sin Tak, zgadzam się, co do złożoności zjawiska, ale w wierszyku o tym, co mnie naszło niedawno, mianowicie, że chodzi tu o dowartościowanie, co wiemy, ale nie tylko, bo jest także odmianę sadyzmu. Czy ktoś hejtuje polityka, sportowca (najwięcej hejtu obecnie na R. Lewandowskiego, dawniej na Krychowiaka, Kubicę), osobę znaną, czy, jak słusznie piszesz, kogoś z lokalnej grupy hejtowanie, obrażanie sprawia sprawcy przyjemność i jest formą darmowej rozrywki, a przykrość, czy nawet cierpienie wywołuje sadystyczną gratyfikację, bo bez niej nikt by tego nie robił.  Dlatego też proponuję nowe hasło: hejter = sadysta. 

Co do lotów wierszyka, pewnie masz rację, powstał na spontanie, a jednak na ważny dla bardzo wielu temat. 

Dzięki za koment i pozdrawiam. 

Edytowane 24 Sierpnia przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W tym punkcie niewątpliwie się zgodzimy. 

[Alicja_Wysocka]

@Marek.zak1 Dla mnie to świetny mini-portret psychologiczny hejtera - śmieszny i straszny jednocześnie. Z jednej strony rytm i rym bawią, z drugiej - przeraża, jak prosto można oddać mechanizm krzywdzenia dla rozrywki.

 

[Marek.zak1]

@Alicja_Wysocka Taki był właśnie zamysł treść przerażająca przy skocznej muzyce. Trochę jak pierwsza piosenka z filmu Kabaret. Dzięki za (taki) wpis i pozdrawiam. M.