Jej ślad

[Migrena]

 

 

Wchodzi cicho --
jakby tylko drgnęło światło
pod powieką liścia, śniącego o poranku.
Nie stąpa, lecz unosi się
na tchnieniu wiatru, który muskając skórę,
przynosi wspomnienie dłoni z innego snu.

Jej kasztanowe włosy --
utkane z nici, których nie tka czas --
unoszą się jak myśli
porzucone tuż przed snem.

Cień jej gestu -- ledwie muśnięty słońcem --
sprawia, że trawa drży,
jakby wdzięczna za łaskę.

Woda w kałużach zatrzymuje dla niej blask --
nie jako lustro, lecz jako źrenica,
która chłonie światło bez powrotu.

A wróble milkną,
by słuchać zapachu jej przechodzenia.

Nie mówi. Jej obecność to aksamitna metafora --
dotyk bez dotyku,
ciepło tam, gdzie nie było dłoni,
barwa utknięta między błękitem a ciszą.

Nic w niej nie boli,
a jednak coś w sercu łuszczy się powoli --
jak płatek farby na ramie starego obrazu --
tym piękniejszy, im mniej go zostało.

Zatrzymuje się --
i wokół niej zapada coś
na kształt zasłuchania.

Niebo przymyka oczy,
świat oddycha jej szeptem,
a potem zostaje --
jak światło pod powieką, gdy już minął świt.

 

 

[Bożena De-Tre]

@Migrena Przyznam ,że masz ten swój niepowtarzalny sposób malowania ''Portretu bliskiej Osoby''słowami które płyną .........i tylko chciałoby się rzec żal bezpowrotny....za wszystkim co utracone a wraca....wracać będzie aż po kres.

[Jacek_Suchowicz]

ładne stwarzasz klimat; była, odeszła, pozostał ślad

 

to postać zwiewna metafizyczna

zda się z innego przyszła wymiaru

nie stąpa płynie jak oniryczna

włosy jak myśli farba z obrazu

 

pozdrawiam

[Roma]

Twoje wiersze jak jej obecność... Dotyk bez dotyku i jakoś tak ciepło się robi.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cały wiersz piękny, ale ta strofa będzie moją ulubioną.

Edytowane 1 godzinę temu przez Roma (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@Migrena

Ten wiersz zachwycił mnie swoją subtelnością. Słowa są ledwie szeptem, ulotne metafory pobudziły wyobraźnię. Coś, co jest nieobecne fizycznie, wciąż trwa w nas. Piękny!

 

[Migrena]

 

 

@Berenika97

Bereniko.

Ja ten wiersz napisałem i podarowałem komuś kogo duszę, subtelność i piękno pokochałem.

 

Dziękuję pięknie za Twoje piękne słowa.

 

 

@Roma

Roma.

Rozpieszczasz mnie brutala, słowami które rozjaśniają mi twarz uśmiechem szczęścia.

Dziękuję.

 

 

 

@Bożena De-Tre

Dziękuję za Twoje słowa.

Mądre słowa.

 

@Jacek_Suchowicz

Jacku. Twoje komentarze zawsze mają głębię.

Dziękuję..

Edytowane 27 minut temu przez Migrena (wyświetl historię edycji)