Gorzków cz. VII

[Robert Witold Gorzkowski]

 

Lustruję uważnie  poszycie omszałe

w drzew linii co mogły tu znaki zachować

i zmierzch już mnie wita gasnącą jasnością

wyłącza powoli synapsy w mej głowie. 

 

I ciemność wstępuje blask księżyc mi niesie

jaźń słowem nie piśnie w świt nocy spogląda

przewijam zdarzenia snujące się w głowie

na żadnym nie widzę Twojego przymierza. 

 

Znów ręce wzruszone do stóp Twoich biegną

i palce wędrują do boku krwawego

tak chciałbym usłyszeć na ziemi kochanej

głos wiary budzący struchlenie do Niego.   

 

Dziś nic nie zaczynam i jutro nie kończę

jak było tak będzie nic tu nie przemija

doznałem olśnienia i w łasce rozumiem

że miłość do ziemi w tym krzyżu zawieram.  

 

Cebulę zeszkliłem zaleję śmietaną

i grzyby tam wrzucę co z lasu przyniosłem

ten zapach co płynie pod moją powałą

przez okno wypływa i nocą rozpuszcza.

 

Gdzie ludu mój jesteś co wieki przemierzasz

przez zgliszcza tej ziemi a w pocie wieczornym

uklęknij w polepie przybywaj co rychlej

niech klechda domowa opowieść tą wznieci.

 

 

 

 

Edytowane 18 godzin temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Wzruszające. M.

P.S. Czy Robercie dotarła przesyłka?

[Robert Witold Gorzkowski]

@Marek.zak1 tak Marku i moje publikacje do Ciebie wysłałem z listem to sobie przeczytasz dziękuję za twój wiersz

[Marek.zak1]

@Robert Witold Gorzkowski Dostałem wczoraj awizo, bo skrzynka u mnie mała:). To pewnie od Ciebie. Dzięki. 

[Berenika97]

@Robert Witold Gorzkowski

To bardzo osobisty i głęboki tekst, który porusza wiele ważnych tematów.

Jest bardzo nastrojowy i pełen symboliki. Odczytuję tu poszukiwanie sensu w przeszłości i jednocześnie osobistych refleksji związanych z Bogiem. Ciekawy jest kontrast, gdy przechodzisz do gotowania. Ale na końcu robią wrażenie słowa, które zachęcają do powrotu do korzeni, tradycji - "polepa" i "klechda". Piękny i nastrojowy wiersz.

[Robert Witold Gorzkowski]

Na pewno bo poszło poleconym no i są książki ciężkie idź z wózeczkiem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Berenika97 dziękuję to się samo pisze długo nad tym nie siedzę

[Migrena]

@Robert Witold Gorzkowski

Metafizyka.

Krzyż i cebula,  świt i śmietana,  sacrum i ziemia, --  transcendencja nie przychodzi z nieba, lecz wyrasta spod powały.

Niezwykły wiersz.

 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Migrena dzięki

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski  on jest- tam gdzie Twoje serce

[Leszczym]

@Robert Witold Gorzkowski Z dużym podobaniem, bardzo udane, choć istotnie bardzo gorzko...

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 bardzo dziękuję Aniu

@Leszczym nie jest to bardzo gorzko jeśli to są buziaki na ślubie?

@Maciek.J Dzięki 

[Leszczym]

@Robert Witold Gorzkowski To nie śluby są gorzkie, a procesy rozwodowe...

[Manek]

Jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam

[Robert Witold Gorzkowski]

@Leszczym mnie bardziej chodziło o ceremonię pocałunku przed którym mówi się gorzko gorzko aby go osłodzić 

[piąteprzezdziesiąte]

@Robert Witold Gorzkowski

Naprawdę fantastyczny wiersz!

Pozdrawiam.

[Marek.zak1]

@Robert Witold Gorzkowski Robercie mam przesyłkę i jestem naprawdę zauroczony po całości. słowa "płacidła" nie znałem. Pozdrawiam Marek. 

P.S. Co do tytułu mojego tomiku, każdy może go interpretować jak chce. Jest o polityce i seksie. 

[Robert Witold Gorzkowski]

to dalej nie musisz już nic mówić

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki