Zakochanie

[Nela]

 

 

To przyszło cicho, bez ostrzeżeń,

jak wiatr, co szeptem liście pieści —

spojrzenie tylko, kilka słów

i świat nabrał innych treści.

 

Zwyczajne rzeczy — nagle cud,

znajomy głos — melodia nowa.

Serce, co dotąd spało w snach,

zaczyna mówić, śpiewać, wołać.

 

Każdy Twój gest — jak iskra w mroku,

uśmiech — jak promień pośród burzy.

I nawet cisza, którą dzielisz,

nagle już wcale nie jest duży.

 

Nie wiem, czy to miłość już,

czy tylko sen, co drży na jawie,

lecz wiem, że jesteś — i to wystarcza,

by wszystko inne było prawie.