Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)


 

Kobieta jedno słowo a tyle istnień 

Kobieta komuś należałoby wierzyć

choć w głowie burza ja nie mam lęku 

chcę marzyć i pragnę w nią uwierzyć 

Istota jak ja zrodzona 

od razu do pokochania 

ja wiem że nigdy jej nie dorównam

w ludzkiej naturze miłowania 

Ona uśmiechem łamie zapory

dotykiem sprawia mi rozkosz 

Ona mi szepnie słówko do ucha

 

niezdolny jestem do wojny.

 

 

Edytowane przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Robert Witold Gorzkowski piękny i poetycki.

Coś się ze mną w środku dzieje- rozbroiłeś mnie- lub to czułość.

U Romy dałam początkowy fragment "Rozmowy lirycznej" więc tutaj jej dalszą część.

 

- Powiedz mi jak mnie kochasz. - Powiem. - Więc?

(....)

I gdy włosy grzebieniem rozdzielisz. W niebezpieczeństwie. I na karuzeli. W morzu. W górach. W kaloszach. I boso. Dzisiaj. Wczoraj. I jutro. Dniem i nocą. I wiosną, kiedy jaskółka przylata. - A latem jak mnie kochasz? - Jak treść lata. - A jesienią, gdy chmurki i humorki? - Nawet wtedy, gdy gubisz parasolki. - A gdy zima posrebrzy ramy okien? - Zimą kocham cię jak wesoły ogień. Blisko przy twoim sercu. Koło niego. A za oknami śnieg. Wrony na śniegu.

Opublikowano

Bardzo ładnie o kobietach, a zapewne osobiste doświadczenia inspirują Cię do napisanie takich miłych i pozytywnych strof. Ja mam zresztą, podobnie, ale z obserwacji i lektur wiem, że bywa różnie w tym temacie.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...