Cisza pod skórą

[Nela]

Cisza nie krzyczy — tylko tnie,

gdy ból się gnieździ tam, gdzie nikt nie chce.

Nie widać krwi na myślach dnia,

choć serce pęka raz po raz.

 

Ostrze to lustro — odbija lęk,

ten, co się czai w środku mnie.

To nie o śmierć tu chodzi, wiesz —

to próba, by poczuć coś jeszcze.

 

Skóra pamięta, choć rana się zasklepi,

a noc, jak matka, tuli do ciemności.

Nikt nie rozumie… lecz może ktoś

spyta: „Czy boli cię dusza?” — choć raz, choć coś.

 

Nie chcę cię straszyć, nie chcę cię żegnać,

tylko usiąść obok — nie oceniać.

Bo nawet w szramach bywa sens,

choć prawdziwe ukojenie ma inny kres.

[Berenika97]

@NelaMocny przekaz, dużo emocji i piękny ostatni wers - o sensie bólu. Bardzo mi się podoba Twój wiersz. 

[Jacek_Suchowicz]

pomysł znakomity, ale można usiąść i jeszcze popracować np wyrównać rytm

może na początek zrezygnować z rymów męskich, a wszystkie strofy przystroić rymami żeńskimi;

a

a

b

b

ale to taka moja propozycja