Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Powiedz, jakie znaczenie
ma dla kogoś kobieta,
jeżeli on kocha władzę?

Pewnie znaczenie ma jakieś.

Czy kocha władzę kobieta?
Zwykle kocha w niej jednego.
Są także ludzie bez władzy...

ponad przełożonego.

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję:)

 

Jak to zwykle  - obracajka

Kota z przodem i do tego,

Że to one są zachłanne.

Pan jak zwykle w zapartego ;)

 

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

 Tak jak przypuszczałam. Nie pomyliłam się. Twój ulubiony temat ;)

Dziękuję za podobajkę.

Pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może lepiej im obu?

 

Zbrodnia doskonała

 

Kiedy mowa o władzy...

Coś w nim już się zmienia.

Niepomny na wczoraj.

Niepomny na detal.

 

Tak jej może się tylko to widać wydaje,

Bo gdy on liznął władzy Zdradził ją doskonale.

 

 

Pzdr. Jacku :)

 

 

Opublikowano

nie zawsze bo bywa 

staje się uważny

no i skrupulatnie 

wszystkie słowa waży

 

do robót małżeńskich

zacznie sięprzykładać

jest profesjonalista

umie poukładać

 

ps zdaje się że chyba de Gaulle był takim ale nie jestem pewien

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Aaa... to tego, czy jego żona na pewno czuła się dalej kochana, to już się nie dowiemy.

 

W każdym razie po wyborach kobiety zwykle u nas są tylko do czarnej roboty. Patrz protesty. gdzie "używa się ' manifestujących do własnych rozgrywek.

No i tu dalej już bym nie chciała gdzieś zabrnąć, bo miałam nadzieję zostać przy uogólnieniu.

Można mieć wladzę w jakimś celu i można ją mieć z miłości do niej samej.

Kochać władzę - to jest już niebezpieczne, ale w praktyce łatwo się do niej przywiązać.

Miłego dnia 

 

 

 

 

Może zmienu3 tytuł na Jacek i Agatka :)

 

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Chciałbym pisać elegię wzniosłe do Twego niedoścignionego,  nieziemskiego piękna. Hymny miłości rzeźbić na wieki  trwałą uwielbienia strugą  na Twych alabastrowych dłoniach  i rześkiej, ledwie zaróżowionej skórze szyi. Lecz jak tutaj wierzyć  w coś więcej niż śmierć? Kiedy życie błądzi  w jej podziemnych labiryntach,  zapomnianych przez dusze i Boga. Jak zerwać kajdany, narzucone przed najdawniejszymi eonami?  Skute zaklęciami wieszczy cmentarnych  i ich podszeptów i wpływów. Zderzam się z coraz  agresywniejszą rzeczywistością.  Pomiędzy światem śmierci a życia.  Potęga tych bezlitosnych,  przeciwstawnych sobie członów. Chciałeś demony swe okrutne zachować losie w ciele zaszczutego przez świat mężczyzny. Umierał bez grzechu i bez winy.  Anioły niosły jego trumnę.  Płakały porzucone, wzgardzone,  wychowane przez ghoule dziatki - niebogi. Nad mogiłą cichą, głęboką. Deszcze, nawet latem wyjątkowo chłodnym, żaliły się drętwota zawisłego dżdżu.  Trawy, dziwnie bujne,  szemrzały do późna w noc,  tworząc mogilny kobierzec zielony. Pamiętaj Miła, jak pieszczę Cię co noc, zamknięty w śnie wiecznym.  Słodkość niewysłowiona Twych ust,  dzikość zespolonych ciał  wśród drgających oddechów,  nagłym uniesieniem,  pot nasz sperlony wśród zakamarków, rozgrzanej, rozrzuconej pościeli.      Przebudzenie - do zimnej jak lód.  Ciemni, rodzącego się w bólach  jesiennego przedświtu.  Duch ucieka wspomnieniem o żywej miłości do ostatniej gwiazdy porannej. Wszystko co mam jeszcze w sercu.  Jest tylko dla Niej. Trumna ciasna  a w niej para kochanków się tłoczy  w uścisku Erosa zespolona po wieczność.  Ciała ich zabrał czas leniwy.  Kości bieleją w kontraście  do dusznej ciemności.  Zdobią ich łoże trumienne  i pąki róż burgundowe  i narcyze hadeskie  i uwiędłe płatki maków  co pól już ziemskich nie uświadczą. Tak idę przed siebie bez celu.  W noc tą rozbłysłą poświatą księżyca. A kochankowie harcują cicho  na przodzie mej koszulki. A ja ostatni raz wchodzę w  targany sennym powiewem wiatru las.  Zza pasa wystaje broń. W niej, załadowane ołowiane kulki.
    • I rap macoch ci. A ich co? Campari!
    • @viola arvensis Bardzo fajne . Rytmiczne i z przekazem.  
    • @Leszczym  Perwert wie czego chce i działa z precyzją, reszta to histeria.:)) Dobry wiersz.
    • Dasz mi wiarę? Że ten wiersz jest jak każdy mój inny i powstał niechcący? Przypadkiem wpadłem na pomysł notatek. I przypadkiem zacząłem je pisać, z czasem coraz ich więcej. Niechcący pisanie kontynuowałem. I nawet niespecjalnie tego nie przestałem czynić. I zupełnie niechcący się i w tym nie poddałem.   Nie mając nawet takiego ewentualnego zamiaru popadłem niniejszym w kontrowersję. Kolejną zresztą. Kolejną dużą. W wielką jej wersję. Świat bardzo lubi ogromne i liczne wersje kontrowersji. Ale dlaczego? Otóż, stało się tak dlatego, że ten świat chce ciebie i mnie i ich widzieć tylko w zdeterminowanych spodniach umyślności. Świat rozkochuje tylko celowany, bezpośredni zamiar. Ale dlaczego? Otóż dlatego, że w ten oto wymyślny sposób jest światu możliwym sobie z tobą poradzić. Tylko w ten sposób każdego łatwiutko capnie.   Warszawa – Stegny, 22.11.2025r.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...