anyżowo

[Alicja_Wysocka]

tuż przed zaśnięciem lubię sobie
na jutro z nieba coś wywróżyć
a że się znam jak wilk na gwiazdach
to mi wychodzi złoty guzik
trochę podobny do księżyca
jakbyś go tylko dla mnie przyszył
taki landrynek anyżowy
na okrąglutko w oknie wisi
a zanim zasnę proszę jeszcze
ale już o tym pewno nie wiesz
żebyś miał drugi identyczny
na rozmarzonym swoim niebie

[Wędrowiec.1984]

@Alicja_Wysocka Czy zdajesz sobie sprawę, że cały ten wiersz jest taką trochę opowieścią o splątaniu kwantowym, ale w makroskali? Należy jednakowoż pamiętać, że splątane cząsteczki mają to do siebie, iż zmiana stanu jednej powoduje od razu zmianę stanu drugiej, na przeciwny, ale tylko wtedy, kiedy ktoś spróbuje dokonać ich obserwacji. Bez tego, posiadają oba stany jednocześnie. Taka mi się z automatu urodziła alegoria, ale wiem, że w wierszu chodzi o związek i uczucie, tzn. domyślam się, bo na pewno to nie wiem. Czuję jednakowoż, że owa alegoria pasuje, jakby się bliżej przyjrzeć.

 

Edytowane 16 Czerwca przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Wędrowiec.1984 Nic mi o splątaniu kwantowym nie wiadomo, ale skoro tak mówisz, możliwe, że coś w tym jest. Myślę sobie przy pisaniu o różnych bzdurkach, które próbuję spleść w coś co podobne będzie do wiersza, dziękuję za komentarz :)

 

@Bcmil, @andrew, dziękuję :)

[Łukasz Wiesław Jasiński]

Romantyczna miniaturka o charakterze rustykalnym, melodyjna, miękka i rytmiczna, a między wierszami - taki landrynek anyżowy - to trop - według środków stylistycznych?

 

Łukasz Jasiński 

[Wędrowiec.1984]

@Alicja_Wysocka Analogia od razu mi się pojawiła. W ogóle, pisząc o kosmosie, staram się, by utwór był zgodny z dokonanymi przez naukowców odkryciami i teoriami. No i również staram się to później posklejać w wiersz, dokładnie tak, jak Ty. :)

[Alicja_Wysocka]

@Wędrowiec.1984 Ale, ale, ja chyba o kosmosie nie chciałam, chociaż teraz już nie jestem taka pewna :) Pozdrawiam 

[Wędrowiec.1984]

@Alicja_Wysocka Wiem, że to wiersz o uczuciach, ale kosmos również jest. Bardzo mi się to podoba, ponieważ lubię taki klimat. :)

[Alicja_Wysocka]

@Wędrowiec.1984 Dobra, o kosmicznych uczuciach, zgoda :))

@Leszczym, @Adam Zębala, dziękuję :)

Edytowane 16 Czerwca przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - Alicja ma formę  - fantazja jak z bajki - ale szczera - 

                                                                                                        Pzdr.usmiechem.

[Alicja_Wysocka]

@Waldemar_Talar_Talar Waldemarze, bo to sukienki wyrosły, a ja pozostałam dzieckiem. Dziękuję i pozdrawiam :)

Edytowane 17 Czerwca przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[iwonaroma]

Ślicznie:)

[Alicja_Wysocka]

@iwonaroma, @Naram-sin, dziękuję :)

[Gość]

@Alicja_Wysocka

Zabawiłem się AI. (Deep dream generator)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 16 Czerwca przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Naram-sin Dziękuję za uśmiech na dobranoc :)

[Alicja_Wysocka]

@Naram-sin 

Pomimo krat i odległości,
beznadziei, czerni nocy,
kot z księżycem jakby tęsknie —
wciąż wpatrzeni wzajem w oczy.  :)

 

[Gość]

może po drugiej stronie nocy

gdzieś na tym jasnym cichym globie

drżącym w fantazjach anyżowych

odnajdę swoje szczęście kocie

 

ciepłym iskrzeniem w  futrze czuję

że czeka tam srebrzysta kotka

wtulona w miękkość tęsknych mruczeń

wpatrzona w chłód swojego okna

[Alicja_Wysocka]

@Naram-sin

może gdzieś w ciszy tej bezbrzeżnej
gdzie sny kotłują się jak chmury
spotkamy się — bez krat, bez nocy,
i bez dzielącej nas struktury

a

wtedy w blasku przyszłej chwili
zadrży nam księżyc tuż nad łapką
mrukniemy razem — nie z tęsknoty,
z czułą pewnością — ach jak łatwo

Myślę że, żelazo ostrzy się żelazem, słowo — słowem, a poetę — poetą.

Dziękuję :)

[andreas]

@Alicja_WysockaLiryczna wyobraźnia nie opuszcza Cię. Powinno wyjść prawo, że tylko takie słodkie wierszyki wolno pisać...

Pozdrowionka Alicjo.

[Alicja_Wysocka]

@andreas Witaj Andreasie.

Nie lubię wychodzić z wiersza, szukam tylko iskier, które pozwalają zapalać kolejne wersy.

Wspólne pisanie to forma zbliżenia, ale nie musi oznaczać żadnych zobowiązań poza słowem. Może być wzajemną inspiracją — i nic więcej mi nie trzeba. Niech zabawa trwa, bez planu, bez napięcia, jak powyższe mruczenie pod księżycem.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jestem za :)

Och, jak mnie męczą trudne, hermetyczne wiersze, coś na podobieństwo ogromniastych jabłek, których nie da się ugryźć i trzeba noża.

[MIROSŁAW C.]

@Alicja_Wysocka

Kolega wyżej,  pisał o 'splątaniu kwantowym'. I wiersz i to to ...,

bardzo mi się podoba.