Psikusy

[Wędrowiec.1984]

Psikusy

 

Obiecaj, że nie przerwiesz. Powiedz to, kochanie;
Posłuchaj, jak oddycham. Drżę przed tobą cała.
Uparcie nie odpuszczasz, dręcząc mnie czekaniem.

 

Emocje, między dłońmi ciasno zaplątane,
Uwodzą i błagają. Może teraz, zaraz…
Dlaczego? Byłam blisko, proszę, ach kochanie!

 

Naprawdę, sama siebie dzisiaj nie poznaję.
Co robisz? Nie przestawaj. Dobrze wiesz, że chciałam…
Nie znowu! Wciąż pragnienia dręczysz tym czekaniem.

 

Zgodziłam się, tak było, nie żałuję wcale,
Lecz czuję, jak przekornie, ciągle nie pozwalasz...
Dryfuję na granicy. Proszę cię, kochanie!

 

Nie wierzę! Ależ jesteś bezlitosnym draniem!
Oddawaj moją rozkosz, gadaj, co chcesz w zamian,
Bez mrzonek, kokieterii. Nie dręcz mnie czekaniem.

 

Zwariuję, daję słowo, jeśli znów przestaniesz;
Nadciąga, tuż za falą, potężniejsza fala,
Bo prawie, coraz bliżej… Proszę, och kochanie!
Dotykaj i spełnienia nie dręcz już czekaniem.

 

---

[Alicja_Wysocka]

@Wędrowiec.1984

Znakomity rytm i napięcie budowane konsekwentnym refrenem – „czekaniem”, które staje się niemal głównym bohaterem tego wiersza.

Bardzo ciekawa gra emocjami, oczekiwaniem, pragnieniem – i to wszystko w formie, która wydaje się lekka, wręcz pieszczotliwa, a przy tym bardzo precyzyjna.

Czyta się z przyjemnością i lekkim uśmiechem.  Podoba mi się ta przewrotność – raz słodka, raz niecierpliwa, raz pełna napięcia.

Gratuluję wyczucia i smaku :)

[Wędrowiec.1984]

@Alicja_Wysocka Dziękuję. Niesamowicie lubię motyw, wykorzystany w tymże wierszu. Wszystko miało być dokładnie takie, jak opisałaś. 

[Jacek_Suchowicz]

niech się schowa Wisłocka ze swoją Sztuką Kochania :)))

[Wędrowiec.1984]

@Jacek_Suchowicz @Bcmil Dziękuję. 

[Marek.zak1]

Podobny twój wiersz o balansowaniu na granicy spełnienia i niepewności, co dalej pamiętam. Wiersz mi się podoba, fajnie napisany i przewrotny, z odrobiną humoru, a temat organicznie ciekawy. Pozdrawiam 

[Wędrowiec.1984]

@Marek.zak1 Tak, dziękuję. Jak wspomniałem wcześniej, niesamowicie lubię tę tematykę.

[Wędrowiec.1984]

@Leszczym @Roma Dziękuję.

Edytowane 11 godzin temu przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[andreas]

@Wędrowiec.1984Jakoś skojarzyły mi się dwie fraszki Sztaudyngera:

 

"Musiała mu przypomnieć,

że miał się z nią zapomnieć." 

 

"Poprosiłaś jeszcze,

choć cię długo pieszczę.

Hańba mi czy chwała

to, żeś jeszcze chciała?"

 

Pozdrowionka.

[Wędrowiec.1984]

@andreas Dziękuję, aczkolwiek w moim wierszu, spełnienie nie następuje celowo. Nikt również o niczym nie zapomina. 

[andreas]

@Wędrowiec.1984Ale tematyka ta sama.