@Rafael Marius pierwsi ludzie na początku byli bez skazy, idealni w raju, nie było miejsca na złe dusze. Bóg „wyrzucił” ich razem, ale nie opuścił, wspierał i kochał z czułością. Okazał mu łaskę poprzez to, że go stworzył i dostał raj, w którym mógł zarządzać i zapragnął kobiety, dostał Ewę, tylko Ewę. Bóg jako miłość nie tworzy haremu, czegoś złego. Niech wszyscy ci naukowcy najpierw zaczną czytać pismo święte pod natchnieniem ducha, bo samo czytanie i wiedza nic nie wniesie.
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
@Rafael Marius piersi ludzie na początku byli bez skazy, idealni w raju, nie było miejsca na złe dusze. Bóg „wyrzucił” ich razem, ale nie opuścił, wspierał i kochał z czułością. Okazał mu łaskę poprzez to, że go stworzył i dostał raj, w którym mógł zarządzać i zapragnął kobiety, dostał Ewę, tylko Ewę. Bóg jako miłość nie tworzy haremu, czegoś złego. Niech wszyscy ci naukowcy najpierw zaczną czytać pismo święte pod natchnieniem ducha, bo samo czytanie i wiedza nic nie wniesie.
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 27 odpowiedzi
- 546 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 287 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 370 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 375 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 493 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Gosława · Opublikowano
Jakoś tak posmutniałam Dla mnie to nawet siłaczka Pozdrawiam serdrcznie -
-
Przez Gosława · Opublikowano
@Relsom ładny wiersz Bardzo smutny a ja takie lubię -
-
Przez Relsom · Opublikowano
Gdy już krzyk nie dociera do gardła, A milczenie przygniata jak kamień, Gdy noc cicho wśród myśli zapadła, Wiersz się staje ostatnim przesłaniem. Nie wyrazem — lecz cieniem znaczenia, Nie prawdą — lecz przeczuciem, co drży, Piszę, by ocalić od milczenia, To, co żyje w ukrytej gdzieś łzy. Zapisuję, by nie znikło we mgle, By zostało — choćby jako pieśń, Jak ślad stopy na piasku w nocy dnie, Jak modlitwa, co trwa, choć jest cień. Kiedy zgasną już wszystkie latarnie, A pamięć się jak dym w nicość zwinie, Wers rozżarzy się wewnątrz nieświadnie, Jeszcze chwilę wśród cieni popłynie
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne