Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Erotyk wiosenny

Laura Alszer
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Laura Alszer

Laura Alszer

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

zieleni się między nami
żółci forsycją
różowi surfinią
aromat wiśni 
łaskocze kubki smakowe

 

pod białą magnolią
otulona blaskiem słońca
śpi szylkretowa kotka

 

siadam obok niej
wyginam ciało do promieni
słodkie mango rozpływa się w ustach

 

przeciągam palcami po trawie
w źdźbłach szukam znajomego zapachu

 

podchodzisz powoli
rozedrgane peonie
chłoną wiatrem niesiony szept

12
Naram-sin

Naram-sin

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jak to się dzieje, że koty zawsze wprowadzają do wierszy to specyficzne miłe ciepełko?

Całe szczęście, że się tu pojawiła.

 

Ten utwór przypomina mi bożonarodzeniowe drzewko. Pełno na nim ozdób i nie można się zachwycić samym drzewkiem, przytłoczonym dekoracjami. Masz pięć gatunków kwiatów, trawę, mango, kotkę, wiatr, słońce, za dużo bodźców się tu miesza.

Jak w tytule widzę 'erotyk', to zazwyczaj z góry mogę przewidzieć, że w większości przypadków będzie tam na pewno wiatr, szept, palce, zapach, ciało, rozpływanie w ustach, dotykanie słowem, rozedrganie, słodycz. No i, pomijając dotykanie słowem, nie pomyliłem się.  

Zresztą to w ogóle nie jest erotyk. Owszem, zmysłowości nie brakuje, jest w tym taki niewinno-dziewczęcy vibe, ale słowo erotyk zostało użyte zdecydowanie na wyrost. To bardziej typowe 'niebieskie migdały'.

Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano

A podobasię :)

Bujnie, kolorowo, smacznie :)

Lubię takie wiersze :) 

Czytam sobie właśnie wiersze Małgorzaty Hillar, i w jej utworach

też jest bardzo kolorowo, choć oszczędniej te bodźce są dawkowane. 

Ale to, że u Ciebie jest gęściej wcale mi nie przeszkadza :)))

 

Pozdrawiam :)))

 

Deo

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Claire
      Letnie echo

      Przez Claire · Opublikowano

      ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę     ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę       ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę     ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę   ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę        
    • Robert Witold Gorzkowski
      Gorzków cz. IV

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Dziękuję 
    • Leszczym
      Wyglądamy

      Przez Leszczym · Opublikowano

      Wyglądamy, a zatem rozglądamy się za prawdziwymi urokami reala. Uroda ma zawsze znaczenie, zawsze miała. Zadajesz tylko czasem sobie pytanie – która uroda? Nie przegadasz, ani nie ustalisz, ani nie dojdziesz, gdzie zaplątane, czy naplątane, a gdzie rozplątane. To odwieczny urok warkoczy. Życie jak życie natomiast i tak się potoczy i tak się przetoczy, a widok jak widok i tak się roztoczy.   Warszawa – Stegny, 13.07.2025r.
    • Dagna
      Gorzków cz. IV

      Przez Dagna · Opublikowano

      Tak imponujące dziedzictwo, to prawdziwy przywilej ale i zobowiązanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , w necie przeczytałam z jak olbrzymią świtą Pański Przodek wyruszył na obrady soborowe (250- u członków drużyny), przy czym podejmował swych gości na srebrnych i złotych naczyniach, co przyćmiło innych władców, jak o tym, że „swoje głosy” oddał dla przyszłego Papieża Marcina V ( za Długoszem), pozdr.
    • Marek.zak1
      Serc uwikłania

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Wiersz pachnie życiem, podobnie jak sytuacja, w której "ani zostać, ani się rozstać". Słyszałem i czytałem o takich i nie zazdroszczę peelce, bo łatwo nie ma, jej partner pewnie też, ale tego nie wiem. Pozdrawiam

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...